шчасцяно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчасцяно́сны шчасцяно́сная шчасцяно́снае шчасцяно́сныя
Р. шчасцяно́снага шчасцяно́снай
шчасцяно́снае		 шчасцяно́снага шчасцяно́сных
Д. шчасцяно́снаму шчасцяно́снай шчасцяно́снаму шчасцяно́сным
В. шчасцяно́сны (неадуш.)
шчасцяно́снага (адуш.)		 шчасцяно́сную шчасцяно́снае шчасцяно́сныя (неадуш.)
шчасцяно́сных (адуш.)
Т. шчасцяно́сным шчасцяно́снай
шчасцяно́снаю		 шчасцяно́сным шчасцяно́снымі
М. шчасцяно́сным шчасцяно́снай шчасцяно́сным шчасцяно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)