Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абгджзікмнопрстўхцчш

луча́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. луча́ю луча́ем
2-я ас. луча́еш луча́еце
3-я ас. луча́е луча́юць
Прошлы час
м. луча́ў луча́лі
ж. луча́ла
н. луча́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час луча́ючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

лу́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лу́чка лу́чкі
Р. лу́чкі лу́чак
Д. лу́чцы лу́чкам
В. лу́чку лу́чкі
Т. лу́чкай
лу́чкаю		 лу́чкамі
М. лу́чцы лу́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Лу́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лу́чкі
Р. Лу́чак
Лу́чкаў
Д. Лу́чкам
В. Лу́чкі
Т. Лу́чкамі
М. Лу́чках

Лучкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лучкі́
Р. Лучко́ў
Д. Лучка́м
В. Лучкі́
Т. Лучка́мі
М. Лучка́х

лучко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лучко́вы лучко́вая лучко́вае лучко́выя
Р. лучко́вага лучко́вай
лучко́вае		 лучко́вага лучко́вых
Д. лучко́ваму лучко́вай лучко́ваму лучко́вым
В. лучко́вы (неадуш.)
лучко́вага (адуш.)		 лучко́вую лучко́вае лучко́выя (неадуш.)
лучко́вых (адуш.)
Т. лучко́вым лучко́вай
лучко́ваю		 лучко́вым лучко́вымі
М. лучко́вым лучко́вай лучко́вым лучко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лу́чна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́чна
Р. Лу́чна
Д. Лу́чну
В. Лу́чна
Т. Лу́чнам
М. Лу́чне

лу́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
лу́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

лу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. лу́чнасць
Р. лу́чнасці
Д. лу́чнасці
В. лу́чнасць
Т. лу́чнасцю
М. лу́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лу́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́чнік лу́чнікі
Р. лу́чніка лу́чнікаў
Д. лу́чніку лу́чнікам
В. лу́чніка лу́чнікаў
Т. лу́чнікам лу́чнікамі
М. лу́чніку лу́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лучні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лучні́к лучнікі́
Р. лучніка́ лучніко́ў
Д. лучніку́ лучніка́м
В. лучні́к лучнікі́
Т. лучніко́м лучніка́мі
М. лучніку́ лучніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.