лучні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лучні́к | лучнікі́ | |
| лучніка́ | лучніко́ў | |
| лучніку́ | лучніка́м | |
| лучні́к | лучнікі́ | |
| лучніко́м | лучніка́мі | |
| лучніку́ | лучніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)