гемасо́рбцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гемасо́рбцыя |
гемасо́рбцыі |
| Р. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцый |
| Д. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцыям |
| В. |
гемасо́рбцыю |
гемасо́рбцыі |
| Т. |
гемасо́рбцыяй гемасо́рбцыяю |
гемасо́рбцыямі |
| М. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з атраду пратыстаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гемаспары́дыя |
гемаспары́дыі |
| Р. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дый |
| Д. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыям |
| В. |
гемаспары́дыю |
гемаспары́дый |
| Т. |
гемаспары́дыяй гемаспары́дыяю |
гемаспары́дыямі |
| М. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з атраду пратыстаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гемаспары́дыя |
гемаспары́дыі |
| Р. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дый |
| Д. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыям |
| В. |
гемаспары́дыю |
гемаспары́дыі |
| Т. |
гемаспары́дыяй гемаспары́дыяю |
гемаспары́дыямі |
| М. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаста́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гемаста́з |
гемаста́зы |
| Р. |
гемаста́зу |
гемаста́заў |
| Д. |
гемаста́зу |
гемаста́зам |
| В. |
гемаста́з |
гемаста́зы |
| Т. |
гемаста́зам |
гемаста́замі |
| М. |
гемаста́зе |
гемаста́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гематаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гематаге́н |
| Р. |
гематаге́ну |
| Д. |
гематаге́ну |
| В. |
гематаге́н |
| Т. |
гематаге́нам |
| М. |
гематаге́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гематаге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гематаге́нны |
гематаге́нная |
гематаге́ннае |
гематаге́нныя |
| Р. |
гематаге́ннага |
гематаге́ннай гематаге́ннае |
гематаге́ннага |
гематаге́нных |
| Д. |
гематаге́ннаму |
гематаге́ннай |
гематаге́ннаму |
гематаге́нным |
| В. |
гематаге́нны (неадуш.) гематаге́ннага (адуш.) |
гематаге́нную |
гематаге́ннае |
гематаге́нныя (неадуш.) гематаге́нных (адуш.) |
| Т. |
гематаге́нным |
гематаге́ннай гематаге́ннаю |
гематаге́нным |
гематаге́ннымі |
| М. |
гематаге́нным |
гематаге́ннай |
гематаге́нным |
гематаге́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гематакры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гематакры́т |
| Р. |
гематакры́ту |
| Д. |
гематакры́ту |
| В. |
гематакры́т |
| Т. |
гематакры́там |
| М. |
гематакры́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
гематаксілі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гематаксілі́н |
гематаксілі́ны |
| Р. |
гематаксілі́ну |
гематаксілі́наў |
| Д. |
гематаксілі́ну |
гематаксілі́нам |
| В. |
гематаксілі́н |
гематаксілі́ны |
| Т. |
гематаксілі́нам |
гематаксілі́намі |
| М. |
гематаксілі́не |
гематаксілі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.