чы́сціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чы́шчуся |
чы́сцімся |
2-я ас. |
чы́сцішся |
чы́сціцеся |
3-я ас. |
чы́сціцца |
чы́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
чы́сціўся |
чы́сціліся |
ж. |
чы́сцілася |
н. |
чы́сцілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
чы́сціся |
чы́сціцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чы́сцячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чы́сціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чы́шчу |
чы́сцім |
2-я ас. |
чы́сціш |
чы́сціце |
3-я ас. |
чы́сціць |
чы́сцяць |
Прошлы час |
м. |
чы́сціў |
чы́сцілі |
ж. |
чы́сціла |
н. |
чы́сціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
чы́сці |
чы́сціце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чы́сцячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чы́сць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чы́сць |
Р. |
Чы́сці |
Д. |
Чы́сці |
В. |
Чы́сць |
Т. |
Чы́сцю |
М. |
Чы́сці |
чысцю́сенька
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
чысцю́сенька |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
чысцю́сенькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чысцю́сенькі |
чысцю́сенькая |
чысцю́сенькае |
чысцю́сенькія |
Р. |
чысцю́сенькага |
чысцю́сенькай чысцю́сенькае |
чысцю́сенькага |
чысцю́сенькіх |
Д. |
чысцю́сенькаму |
чысцю́сенькай |
чысцю́сенькаму |
чысцю́сенькім |
В. |
чысцю́сенькі (неадуш.) чысцю́сенькага (адуш.) |
чысцю́сенькую |
чысцю́сенькае |
чысцю́сенькія (неадуш.) чысцю́сенькіх (адуш.) |
Т. |
чысцю́сенькім |
чысцю́сенькай чысцю́сенькаю |
чысцю́сенькім |
чысцю́сенькімі |
М. |
чысцю́сенькім |
чысцю́сенькай |
чысцю́сенькім |
чысцю́сенькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
чысцю́тка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
чысцю́тка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
чысцю́ткі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чысцю́ткі |
чысцю́ткая |
чысцю́ткае |
чысцю́ткія |
Р. |
чысцю́ткага |
чысцю́ткай чысцю́ткае |
чысцю́ткага |
чысцю́ткіх |
Д. |
чысцю́ткаму |
чысцю́ткай |
чысцю́ткаму |
чысцю́ткім |
В. |
чысцю́ткі (неадуш.) чысцю́ткага (адуш.) |
чысцю́ткую |
чысцю́ткае |
чысцю́ткія (неадуш.) чысцю́ткіх (адуш.) |
Т. |
чысцю́ткім |
чысцю́ткай чысцю́ткаю |
чысцю́ткім |
чысцю́ткімі |
М. |
чысцю́ткім |
чысцю́ткай |
чысцю́ткім |
чысцю́ткіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
чысця́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
чысця́к |
Р. |
чысцяку́ |
Д. |
чысцяку́ |
В. |
чысця́к |
Т. |
чысцяко́м |
М. |
чысцяку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Чыта́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чыта́ |
Р. |
Чыты́ |
Д. |
Чыце́ |
В. |
Чыту́ |
Т. |
Чыто́й Чыто́ю |
М. |
Чыце́ |
чыта́бельна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
чыта́бельна |
- |
- |