смуро́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
смуро́длівы |
смуро́длівая |
смуро́длівае |
смуро́длівыя |
Р. |
смуро́длівага |
смуро́длівай смуро́длівае |
смуро́длівага |
смуро́длівых |
Д. |
смуро́дліваму |
смуро́длівай |
смуро́дліваму |
смуро́длівым |
В. |
смуро́длівы (неадуш.) смуро́длівага (адуш.) |
смуро́длівую |
смуро́длівае |
смуро́длівыя (неадуш.) смуро́длівых (адуш.) |
Т. |
смуро́длівым |
смуро́длівай смуро́дліваю |
смуро́длівым |
смуро́длівымі |
М. |
смуро́длівым |
смуро́длівай |
смуро́длівым |
смуро́длівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смуро́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
смуро́дна |
смуро́дней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
смуро́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
смуро́днасць |
Р. |
смуро́днасці |
Д. |
смуро́днасці |
В. |
смуро́днасць |
Т. |
смуро́днасцю |
М. |
смуро́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смуро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
смуро́дны |
смуро́дная |
смуро́днае |
смуро́дныя |
Р. |
смуро́днага |
смуро́днай смуро́днае |
смуро́днага |
смуро́дных |
Д. |
смуро́днаму |
смуро́днай |
смуро́днаму |
смуро́дным |
В. |
смуро́дны (неадуш.) смуро́днага (адуш.) |
смуро́дную |
смуро́днае |
смуро́дныя (неадуш.) смуро́дных (адуш.) |
Т. |
смуро́дным |
смуро́днай смуро́днаю |
смуро́дным |
смуро́днымі |
М. |
смуро́дным |
смуро́днай |
смуро́дным |
смуро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смуро́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
смуро́дства |
Р. |
смуро́дства |
Д. |
смуро́дству |
В. |
смуро́дства |
Т. |
смуро́дствам |
М. |
смуро́дстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
смуры́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
смуры́жанне |
Р. |
смуры́жання |
Д. |
смуры́жанню |
В. |
смуры́жанне |
Т. |
смуры́жаннем |
М. |
смуры́жанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
смуры́жыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
смуры́жу |
смуры́жым |
2-я ас. |
смуры́жыш |
смуры́жыце |
3-я ас. |
смуры́жыць |
смуры́жаць |
Прошлы час |
м. |
смуры́жыў |
смуры́жылі |
ж. |
смуры́жыла |
н. |
смуры́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
смуры́ж |
смуры́жце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
смуры́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сму́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сму́т |
Р. |
сму́ту |
Д. |
сму́ту |
В. |
сму́т |
Т. |
сму́там |
М. |
сму́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
сму́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сму́та |
Р. |
сму́ты |
Д. |
сму́це |
В. |
сму́ту |
Т. |
сму́тай сму́таю |
М. |
сму́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сму́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сму́так |
Р. |
сму́тку |
Д. |
сму́тку |
В. |
сму́так |
Т. |
сму́ткам |
М. |
сму́тку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.