неадме́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадме́нны |
неадме́нная |
неадме́ннае |
неадме́нныя |
| Р. |
неадме́ннага |
неадме́ннай неадме́ннае |
неадме́ннага |
неадме́нных |
| Д. |
неадме́ннаму |
неадме́ннай |
неадме́ннаму |
неадме́нным |
| В. |
неадме́нны (неадуш.) неадме́ннага (адуш.) |
неадме́нную |
неадме́ннае |
неадме́нныя (неадуш.) неадме́нных (адуш.) |
| Т. |
неадме́нным |
неадме́ннай неадме́ннаю |
неадме́нным |
неадме́ннымі |
| М. |
неадме́нным |
неадме́ннай |
неадме́нным |
неадме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неадме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадме́нны |
неадме́нная |
неадме́ннае |
неадме́нныя |
| Р. |
неадме́ннага |
неадме́ннай неадме́ннае |
неадме́ннага |
неадме́нных |
| Д. |
неадме́ннаму |
неадме́ннай |
неадме́ннаму |
неадме́нным |
| В. |
неадме́нны (неадуш.) неадме́ннага (адуш.) |
неадме́нную |
неадме́ннае |
неадме́нныя (неадуш.) неадме́нных (адуш.) |
| Т. |
неадме́нным |
неадме́ннай неадме́ннаю |
неадме́нным |
неадме́ннымі |
| М. |
неадме́нным |
неадме́ннай |
неадме́нным |
неадме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неадме́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неадме́тнасць |
неадме́тнасці |
| Р. |
неадме́тнасці |
неадме́тнасцяў неадме́тнасцей |
| Д. |
неадме́тнасці |
неадме́тнасцям |
| В. |
неадме́тнасць |
неадме́тнасці |
| Т. |
неадме́тнасцю |
неадме́тнасцямі |
| М. |
неадме́тнасці |
неадме́тнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
неадме́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадме́тны |
неадме́тная |
неадме́тнае |
неадме́тныя |
| Р. |
неадме́тнага |
неадме́тнай неадме́тнае |
неадме́тнага |
неадме́тных |
| Д. |
неадме́тнаму |
неадме́тнай |
неадме́тнаму |
неадме́тным |
| В. |
неадме́тны (неадуш.) неадме́тнага (адуш.) |
неадме́тную |
неадме́тнае |
неадме́тныя (неадуш.) неадме́тных (адуш.) |
| Т. |
неадме́тным |
неадме́тнай неадме́тнаю |
неадме́тным |
неадме́тнымі |
| М. |
неадме́тным |
неадме́тнай |
неадме́тным |
неадме́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неадме́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадме́тны |
неадме́тная |
неадме́тнае |
неадме́тныя |
| Р. |
неадме́тнага |
неадме́тнай неадме́тнае |
неадме́тнага |
неадме́тных |
| Д. |
неадме́тнаму |
неадме́тнай |
неадме́тнаму |
неадме́тным |
| В. |
неадме́тны (неадуш.) неадме́тнага (адуш.) |
неадме́тную |
неадме́тнае |
неадме́тныя (неадуш.) неадме́тных (адуш.) |
| Т. |
неадме́тным |
неадме́тнай неадме́тнаю |
неадме́тным |
неадме́тнымі |
| М. |
неадме́тным |
неадме́тнай |
неадме́тным |
неадме́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неадмо́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неадмо́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.