Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

ва́лчыць

‘ваяваць, змагацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ва́лчу ва́лчым
2-я ас. ва́лчыш ва́лчыце
3-я ас. ва́лчыць ва́лчаць
Прошлы час
м. ва́лчыў ва́лчылі
ж. ва́лчыла
н. ва́лчыла
Загадны лад
2-я ас. ва́лчы ва́лчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ва́лчачы

Крыніцы: piskunou2012.

валчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. валчэ́е валчэ́юць
Прошлы час
м. валчэ́ў валчэ́лі
ж. валчэ́ла
н. валчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час валчэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

валы́нданне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. валы́нданне
Р. валы́ндання
Д. валы́нданню
В. валы́нданне
Т. валы́нданнем
М. валы́нданні

Крыніцы: piskunou2012.

валы́ндацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валы́ндаюся валы́ндаемся
2-я ас. валы́ндаешся валы́ндаецеся
3-я ас. валы́ндаецца валы́ндаюцца
Прошлы час
м. валы́ндаўся валы́ндаліся
ж. валы́ндалася
н. валы́ндалася
Загадны лад
2-я ас. валы́ндайся валы́ндайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час валы́ндаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

валы́ндаць

‘ухіляцца ад працы, бадзяцца, туляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валы́ндаю валы́ндаем
2-я ас. валы́ндаеш валы́ндаеце
3-я ас. валы́ндае валы́ндаюць
Прошлы час
м. валы́ндаў валы́ндалі
ж. валы́ндала
н. валы́ндала
Загадны лад
2-я ас. валы́ндай валы́ндайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час валы́ндаючы

Крыніцы: piskunou2012.

валы́ндзік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валы́ндзік валы́ндзікі
Р. валы́ндзіка валы́ндзікаў
Д. валы́ндзіку валы́ндзікам
В. валы́ндзіка валы́ндзікаў
Т. валы́ндзікам валы́ндзікамі
М. валы́ндзіку валы́ндзіках

Крыніцы: piskunou2012.

Валы́неж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Валы́неж
Р. Валы́нежа
Д. Валы́нежу
В. Валы́неж
Т. Валы́нежам
М. Валы́нежы

валы́нецкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валы́нецкі валы́нецкая валы́нецкае валы́нецкія
Р. валы́нецкага валы́нецкай
валы́нецкае		 валы́нецкага валы́нецкіх
Д. валы́нецкаму валы́нецкай валы́нецкаму валы́нецкім
В. валы́нецкі (неадуш.)
валы́нецкага (адуш.)		 валы́нецкую валы́нецкае валы́нецкія (неадуш.)
валы́нецкіх (адуш.)
Т. валы́нецкім валы́нецкай
валы́нецкаю		 валы́нецкім валы́нецкімі
М. валы́нецкім валы́нецкай валы́нецкім валы́нецкіх

Крыніцы: piskunou2012.

валы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валы́нка валы́нкі
Р. валы́нкі валы́нак
Д. валы́нцы валы́нкам
В. валы́нку валы́нкі
Т. валы́нкай
валы́нкаю		 валы́нкамі
М. валы́нцы валы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валы́нскі валы́нская валы́нскае валы́нскія
Р. валы́нскага валы́нскай
валы́нскае		 валы́нскага валы́нскіх
Д. валы́нскаму валы́нскай валы́нскаму валы́нскім
В. валы́нскі (неадуш.)
валы́нскага (адуш.)		 валы́нскую валы́нскае валы́нскія (неадуш.)
валы́нскіх (адуш.)
Т. валы́нскім валы́нскай
валы́нскаю		 валы́нскім валы́нскімі
М. валы́нскім валы́нскай валы́нскім валы́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.