Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’

фуро́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фуро́р
Р. фуро́ру
Д. фуро́ру
В. фуро́р
Т. фуро́рам
М. фуро́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фуру́нкул

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фуру́нкул фуру́нкулы
Р. фуру́нкула фуру́нкулаў
Д. фуру́нкулу фуру́нкулам
В. фуру́нкул фуру́нкулы
Т. фуру́нкулам фуру́нкуламі
М. фуру́нкуле фуру́нкулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурункулё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фурункулё́з
Р. фурункулё́зу
Д. фурункулё́зу
В. фурункулё́з
Т. фурункулё́зам
М. фурункулё́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурункулё́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фурункулё́зны фурункулё́зная фурункулё́знае фурункулё́зныя
Р. фурункулё́знага фурункулё́знай
фурункулё́знае		 фурункулё́знага фурункулё́зных
Д. фурункулё́знаму фурункулё́знай фурункулё́знаму фурункулё́зным
В. фурункулё́зны (неадуш.)
фурункулё́знага (адуш.)		 фурункулё́зную фурункулё́знае фурункулё́зныя (неадуш.)
фурункулё́зных (адуш.)
Т. фурункулё́зным фурункулё́знай
фурункулё́знаю		 фурункулё́зным фурункулё́знымі
М. фурункулё́зным фурункулё́знай фурункулё́зным фурункулё́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурфуро́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фурфуро́л
Р. фурфуро́лу
Д. фурфуро́лу
В. фурфуро́л
Т. фурфуро́лам
М. фурфуро́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фурчэ́ць

‘грукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фурчу́ фурчы́м
2-я ас. фурчы́ш фурчыце́
3-я ас. фурчы́ць фурча́ць
Прошлы час
м. фурчэ́ў фурчэ́лі
ж. фурчэ́ла
н. фурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. фурчы́ фурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час фурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

фуршта́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фуршта́т фуршта́ты
Р. фуршта́та фуршта́таў
Д. фуршта́ту фуршта́там
В. фуршта́т фуршта́ты
Т. фуршта́там фуршта́тамі
М. фуршта́це фуршта́тах

Крыніцы: piskunou2012.

фуршта́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фуршта́цкі фуршта́цкая фуршта́цкае фуршта́цкія
Р. фуршта́цкага фуршта́цкай
фуршта́цкае		 фуршта́цкага фуршта́цкіх
Д. фуршта́цкаму фуршта́цкай фуршта́цкаму фуршта́цкім
В. фуршта́цкі (неадуш.)
фуршта́цкага (адуш.)		 фуршта́цкую фуршта́цкае фуршта́цкія (неадуш.)
фуршта́цкіх (адуш.)
Т. фуршта́цкім фуршта́цкай
фуршта́цкаю		 фуршта́цкім фуршта́цкімі
М. фуршта́цкім фуршта́цкай фуршта́цкім фуршта́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

фуршэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фуршэ́т
Р. фуршэ́ту
Д. фуршэ́ту
В. фуршэ́т
Т. фуршэ́там
М. фуршэ́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

фуршэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фуршэ́тны фуршэ́тная фуршэ́тнае фуршэ́тныя
Р. фуршэ́тнага фуршэ́тнай
фуршэ́тнае		 фуршэ́тнага фуршэ́тных
Д. фуршэ́тнаму фуршэ́тнай фуршэ́тнаму фуршэ́тным
В. фуршэ́тны (неадуш.)
фуршэ́тнага (адуш.)		 фуршэ́тную фуршэ́тнае фуршэ́тныя (неадуш.)
фуршэ́тных (адуш.)
Т. фуршэ́тным фуршэ́тнай
фуршэ́тнаю		 фуршэ́тным фуршэ́тнымі
М. фуршэ́тным фуршэ́тнай фуршэ́тным фуршэ́тных

Крыніцы: piskunou2012.