фурніту́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фурніту́ршчык | фурніту́ршчыкі | |
фурніту́ршчыка | фурніту́ршчыкаў | |
фурніту́ршчыку | фурніту́ршчыкам | |
фурніту́ршчыка | фурніту́ршчыкаў | |
фурніту́ршчыкам | фурніту́ршчыкамі | |
фурніту́ршчыку | фурніту́ршчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)