фурчэ́ць

‘грукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фурчу́ фурчы́м
2-я ас. фурчы́ш фурчыце́
3-я ас. фурчы́ць фурча́ць
Прошлы час
м. фурчэ́ў фурчэ́лі
ж. фурчэ́ла
н. фурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. фурчы́ фурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час фурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)