саю́зніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саю́зніцкі |
саю́зніцкая |
саю́зніцкае |
саю́зніцкія |
Р. |
саю́зніцкага |
саю́зніцкай саю́зніцкае |
саю́зніцкага |
саю́зніцкіх |
Д. |
саю́зніцкаму |
саю́зніцкай |
саю́зніцкаму |
саю́зніцкім |
В. |
саю́зніцкі (неадуш.) саю́зніцкага (адуш.) |
саю́зніцкую |
саю́зніцкае |
саю́зніцкія (неадуш.) саю́зніцкіх (адуш.) |
Т. |
саю́зніцкім |
саю́зніцкай саю́зніцкаю |
саю́зніцкім |
саю́зніцкімі |
М. |
саю́зніцкім |
саю́зніцкай |
саю́зніцкім |
саю́зніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саю́зніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
саю́зніцтва |
Р. |
саю́зніцтва |
Д. |
саю́зніцтву |
В. |
саю́зніцтва |
Т. |
саю́зніцтвам |
М. |
саю́зніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
саю́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саю́зны |
саю́зная |
саю́знае |
саю́зныя |
Р. |
саю́знага |
саю́знай саю́знае |
саю́знага |
саю́зных |
Д. |
саю́знаму |
саю́знай |
саю́знаму |
саю́зным |
В. |
саю́зны (неадуш.) саю́знага (адуш.) |
саю́зную |
саю́знае |
саю́зныя (неадуш.) саю́зных (адуш.) |
Т. |
саю́зным |
саю́знай саю́знаю |
саю́зным |
саю́знымі |
М. |
саю́зным |
саю́знай |
саю́зным |
саю́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саядзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
саядзі́н |
Р. |
саядзі́ну |
Д. |
саядзі́ну |
В. |
саядзі́н |
Т. |
саядзі́нам |
М. |
саядзі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
сая́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сая́н |
Р. |
сая́на |
Д. |
сая́ну |
В. |
сая́н |
Т. |
сая́нам |
М. |
сая́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сая́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сая́ны |
Р. |
Сая́наў |
Д. |
Сая́нам |
В. |
Сая́ны |
Т. |
Сая́намі |
М. |
Сая́нах |