некамуніка́бельны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
некамуніка́бельны |
некамуніка́бельная |
некамуніка́бельнае |
некамуніка́бельныя |
| Р. |
некамуніка́бельнага |
некамуніка́бельнай
некамуніка́бельнае |
некамуніка́бельнага |
некамуніка́бельных |
| Д. |
некамуніка́бельнаму |
некамуніка́бельнай |
некамуніка́бельнаму |
некамуніка́бельным |
| В. |
некамуніка́бельны (неадуш.)
некамуніка́бельнага (адуш.) |
некамуніка́бельную |
некамуніка́бельнае |
некамуніка́бельныя (неадуш.)
некамуніка́бельных (адуш.) |
| Т. |
некамуніка́бельным |
некамуніка́бельнай
некамуніка́бельнаю |
некамуніка́бельным |
некамуніка́бельнымі |
| М. |
некамуніка́бельным |
некамуніка́бельнай |
некамуніка́бельным |
некамуніка́бельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
некамуні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
некамуні́ст |
некамуні́сты |
| Р. |
некамуні́ста |
некамуні́стаў |
| Д. |
некамуні́сту |
некамуні́стам |
| В. |
некамуні́ста |
некамуні́стаў |
| Т. |
некамуні́стам |
некамуні́стамі |
| М. |
некамуні́сце |
некамуні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
некамуністы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
некамуністы́чны |
некамуністы́чная |
некамуністы́чнае |
некамуністы́чныя |
| Р. |
некамуністы́чнага |
некамуністы́чнай
некамуністы́чнае |
некамуністы́чнага |
некамуністы́чных |
| Д. |
некамуністы́чнаму |
некамуністы́чнай |
некамуністы́чнаму |
некамуністы́чным |
| В. |
некамуністы́чны (неадуш.)
некамуністы́чнага (адуш.) |
некамуністы́чную |
некамуністы́чнае |
некамуністы́чныя (неадуш.)
некамуністы́чных (адуш.) |
| Т. |
некамуністы́чным |
некамуністы́чнай
некамуністы́чнаю |
некамуністы́чным |
некамуністы́чнымі |
| М. |
некамуністы́чным |
некамуністы́чнай |
некамуністы́чным |
некамуністы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
некамфарта́бельнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
некамфарта́бельнасць |
| Р. |
некамфарта́бельнасці |
| Д. |
некамфарта́бельнасці |
| В. |
некамфарта́бельнасць |
| Т. |
некамфарта́бельнасцю |
| М. |
некамфарта́бельнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
некамфо́ртна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| некамфо́ртна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
некамфо́ртнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
некамфо́ртнасць |
| Р. |
некамфо́ртнасці |
| Д. |
некамфо́ртнасці |
| В. |
некамфо́ртнасць |
| Т. |
некамфо́ртнасцю |
| М. |
некамфо́ртнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неканалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неканалізава́ны |
неканалізава́ная |
неканалізава́нае |
неканалізава́ныя |
| Р. |
неканалізава́нага |
неканалізава́най
неканалізава́нае |
неканалізава́нага |
неканалізава́ных |
| Д. |
неканалізава́наму |
неканалізава́най |
неканалізава́наму |
неканалізава́ным |
| В. |
неканалізава́ны (неадуш.)
неканалізава́нага (адуш.) |
неканалізава́ную |
неканалізава́нае |
неканалізава́ныя (неадуш.)
неканалізава́ных (адуш.) |
| Т. |
неканалізава́ным |
неканалізава́най
неканалізава́наю |
неканалізава́ным |
неканалізава́нымі |
| М. |
неканалізава́ным |
неканалізава́най |
неканалізава́ным |
неканалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.