Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абры́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ты абры́тая абры́тае абры́тыя
Р. абры́тага абры́тай
абры́тае
абры́тага абры́тых
Д. абры́таму абры́тай абры́таму абры́тым
В. абры́ты (неадуш.)
абры́тага (адуш.)
абры́тую абры́тае абры́тыя (неадуш.)
абры́тых (адуш.)
Т. абры́тым абры́тай
абры́таю
абры́тым абры́тымі
М. абры́тым абры́тай абры́тым абры́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ты абры́тая абры́тае абры́тыя
Р. абры́тага абры́тай
абры́тае
абры́тага абры́тых
Д. абры́таму абры́тай абры́таму абры́тым
В. абры́ты (неадуш.)
абры́тага (адуш.)
абры́тую абры́тае абры́тыя (неадуш.)
абры́тых (адуш.)
Т. абры́тым абры́тай
абры́таю
абры́тым абры́тымі
М. абры́тым абры́тай абры́тым абры́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ты абры́тая абры́тае абры́тыя
Р. абры́тага абры́тай
абры́тае
абры́тага абры́тых
Д. абры́таму абры́тай абры́таму абры́тым
В. абры́ты (неадуш.)
абры́тага (адуш.)
абры́тую абры́тае абры́тыя (неадуш.)
абры́тых (адуш.)
Т. абры́тым абры́тай
абры́таю
абры́тым абры́тымі
М. абры́тым абры́тай абры́тым абры́тых

Кароткая форма: абры́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абры́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абры́ў абры́вы
Р. абры́ву абры́ваў
Д. абры́ву абры́вам
В. абры́ў абры́вы
Т. абры́вам абры́вамі
М. абры́ве абры́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́ўкава

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абры́ўкава - -

Крыніцы: piskunou2012.

абры́ўкавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ўкавы абры́ўкавая абры́ўкавае абры́ўкавыя
Р. абры́ўкавага абры́ўкавай
абры́ўкавае
абры́ўкавага абры́ўкавых
Д. абры́ўкаваму абры́ўкавай абры́ўкаваму абры́ўкавым
В. абры́ўкавы (неадуш.)
абры́ўкавага (адуш.)
абры́ўкавую абры́ўкавае абры́ўкавыя (неадуш.)
абры́ўкавых (адуш.)
Т. абры́ўкавым абры́ўкавай
абры́ўкаваю
абры́ўкавым абры́ўкавымі
М. абры́ўкавым абры́ўкавай абры́ўкавым абры́ўкавых

Крыніцы: piskunou2012.

абры́ўкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ўкавы абры́ўкавая абры́ўкавае абры́ўкавыя
Р. абры́ўкавага абры́ўкавай
абры́ўкавае
абры́ўкавага абры́ўкавых
Д. абры́ўкаваму абры́ўкавай абры́ўкаваму абры́ўкавым
В. абры́ўкавы (неадуш.)
абры́ўкавага (адуш.)
абры́ўкавую абры́ўкавае абры́ўкавыя (неадуш.)
абры́ўкавых (адуш.)
Т. абры́ўкавым абры́ўкавай
абры́ўкаваю
абры́ўкавым абры́ўкавымі
М. абры́ўкавым абры́ўкавай абры́ўкавым абры́ўкавых

Крыніцы: piskunou2012.

абры́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абры́ўнасць
Р. абры́ўнасці
Д. абры́ўнасці
В. абры́ўнасць
Т. абры́ўнасцю
М. абры́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абры́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ўны абры́ўная абры́ўнае абры́ўныя
Р. абры́ўнага абры́ўнай
абры́ўнае
абры́ўнага абры́ўных
Д. абры́ўнаму абры́ўнай абры́ўнаму абры́ўным
В. абры́ўны (неадуш.)
абры́ўнага (адуш.)
абры́ўную абры́ўнае абры́ўныя (неадуш.)
абры́ўных (адуш.)
Т. абры́ўным абры́ўнай
абры́ўнаю
абры́ўным абры́ўнымі
М. абры́ўным абры́ўнай абры́ўным абры́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

абры́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́ўны абры́ўная абры́ўнае абры́ўныя
Р. абры́ўнага абры́ўнай
абры́ўнае
абры́ўнага абры́ўных
Д. абры́ўнаму абры́ўнай абры́ўнаму абры́ўным
В. абры́ўны (неадуш.)
абры́ўнага (адуш.)
абры́ўную абры́ўнае абры́ўныя (неадуш.)
абры́ўных (адуш.)
Т. абры́ўным абры́ўнай
абры́ўнаю
абры́ўным абры́ўнымі
М. абры́ўным абры́ўнай абры́ўным абры́ўных

Крыніцы: piskunou2012.