самазагара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазагара́льны |
самазагара́льная |
самазагара́льнае |
самазагара́льныя |
| Р. |
самазагара́льнага |
самазагара́льнай
самазагара́льнае |
самазагара́льнага |
самазагара́льных |
| Д. |
самазагара́льнаму |
самазагара́льнай |
самазагара́льнаму |
самазагара́льным |
| В. |
самазагара́льны (неадуш.)
самазагара́льнага (адуш.) |
самазагара́льную |
самазагара́льнае |
самазагара́льныя (неадуш.)
самазагара́льных (адуш.) |
| Т. |
самазагара́льным |
самазагара́льнай
самазагара́льнаю |
самазагара́льным |
самазагара́льнымі |
| М. |
самазагара́льным |
самазагара́льнай |
самазагара́льным |
самазагара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самазагара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазагара́нне |
| Р. |
самазагара́ння |
| Д. |
самазагара́нню |
| В. |
самазагара́нне |
| Т. |
самазагара́ннем |
| М. |
самазагара́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самазагара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самазагара́ецца |
самазагара́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
самазагара́ўся |
самазагара́ліся |
| ж. |
самазагара́лася |
| н. |
самазагара́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазага́рвальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазага́рвальны |
самазага́рвальная |
самазага́рвальнае |
самазага́рвальныя |
| Р. |
самазага́рвальнага |
самазага́рвальнай
самазага́рвальнае |
самазага́рвальнага |
самазага́рвальных |
| Д. |
самазага́рвальнаму |
самазага́рвальнай |
самазага́рвальнаму |
самазага́рвальным |
| В. |
самазага́рвальны (неадуш.)
самазага́рвальнага (адуш.) |
самазага́рвальную |
самазага́рвальнае |
самазага́рвальныя (неадуш.)
самазага́рвальных (адуш.) |
| Т. |
самазага́рвальным |
самазага́рвальнай
самазага́рвальнаю |
самазага́рвальным |
самазага́рвальнымі |
| М. |
самазага́рвальным |
самазага́рвальнай |
самазага́рвальным |
самазага́рвальных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазага́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазага́рванне |
| Р. |
самазага́рвання |
| Д. |
самазага́рванню |
| В. |
самазага́рванне |
| Т. |
самазага́рваннем |
| М. |
самазага́рванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазага́рвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самазага́рваюся |
самазага́рваемся |
| 2-я ас. |
самазага́рваешся |
самазага́рваецеся |
| 3-я ас. |
самазага́рваецца |
самазага́рваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
самазага́рваўся |
самазага́рваліся |
| ж. |
самазага́рвалася |
| н. |
самазага́рвалася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
самазага́рваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазагартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазагартава́льны |
самазагартава́льная |
самазагартава́льнае |
самазагартава́льныя |
| Р. |
самазагартава́льнага |
самазагартава́льнай
самазагартава́льнае |
самазагартава́льнага |
самазагартава́льных |
| Д. |
самазагартава́льнаму |
самазагартава́льнай |
самазагартава́льнаму |
самазагартава́льным |
| В. |
самазагартава́льны (неадуш.)
самазагартава́льнага (адуш.) |
самазагартава́льную |
самазагартава́льнае |
самазагартава́льныя (неадуш.)
самазагартава́льных (адуш.) |
| Т. |
самазагартава́льным |
самазагартава́льнай
самазагартава́льнаю |
самазагартава́льным |
самазагартава́льнымі |
| М. |
самазагартава́льным |
самазагартава́льнай |
самазагартава́льным |
самазагартава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самазагарто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазагарто́ўванне |
| Р. |
самазагарто́ўвання |
| Д. |
самазагарто́ўванню |
| В. |
самазагарто́ўванне |
| Т. |
самазагарто́ўваннем |
| М. |
самазагарто́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазагарто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самазагарто́ўваецца |
самазагарто́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
самазагарто́ўваўся |
самазагарто́ўваліся |
| ж. |
самазагарто́ўвалася |
| н. |
самазагарто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазагарто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазагарто́ўка |
| Р. |
самазагарто́ўкі |
| Д. |
самазагарто́ўцы |
| В. |
самазагарто́ўку |
| Т. |
самазагарто́ўкай
самазагарто́ўкаю |
| М. |
самазагарто́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.