нерухо́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нерухо́ма |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нерухо́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нерухо́масць |
| Р. |
нерухо́масці |
| Д. |
нерухо́масці |
| В. |
нерухо́масць |
| Т. |
нерухо́масцю |
| М. |
нерухо́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нерухо́мець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нерухо́мею |
нерухо́меем |
| 2-я ас. |
нерухо́мееш |
нерухо́мееце |
| 3-я ас. |
нерухо́мее |
нерухо́меюць |
| Прошлы час |
| м. |
нерухо́меў |
нерухо́мелі |
| ж. |
нерухо́мела |
| н. |
нерухо́мела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нерухо́мей |
нерухо́мейце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нерухо́меючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нерухо́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нерухо́мы |
нерухо́мая |
нерухо́мае |
нерухо́мыя |
| Р. |
нерухо́мага |
нерухо́май нерухо́мае |
нерухо́мага |
нерухо́мых |
| Д. |
нерухо́маму |
нерухо́май |
нерухо́маму |
нерухо́мым |
| В. |
нерухо́мы (неадуш.) нерухо́мага (адуш.) |
нерухо́мую |
нерухо́мае |
нерухо́мыя (неадуш.) нерухо́мых (адуш.) |
| Т. |
нерухо́мым |
нерухо́май нерухо́маю |
нерухо́мым |
нерухо́мымі |
| М. |
нерухо́мым |
нерухо́май |
нерухо́мым |
нерухо́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
не́руш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
не́руш |
| Р. |
не́рушы |
| Д. |
не́рушы |
| В. |
не́руш |
| Т. |
не́рушшу |
| М. |
не́рушы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.