мездрава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мездрава́ты |
мездрава́тая |
мездрава́тае |
мездрава́тыя |
Р. |
мездрава́тага |
мездрава́тай мездрава́тае |
мездрава́тага |
мездрава́тых |
Д. |
мездрава́таму |
мездрава́тай |
мездрава́таму |
мездрава́тым |
В. |
мездрава́ты (неадуш.) мездрава́тага (адуш.) |
мездрава́тую |
мездрава́тае |
мездрава́тыя (неадуш.) мездрава́тых (адуш.) |
Т. |
мездрава́тым |
мездрава́тай мездрава́таю |
мездрава́тым |
мездрава́тымі |
М. |
мездрава́тым |
мездрава́тай |
мездрава́тым |
мездрава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ме́зенава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ме́зенава |
Р. |
Ме́зенава |
Д. |
Ме́зенаву |
В. |
Ме́зенава |
Т. |
Ме́зенавам |
М. |
Ме́зенаве |
ме́зенец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ме́зенец |
ме́зенцы |
Р. |
ме́зенца |
ме́зенцаў |
Д. |
ме́зенцу |
ме́зенцам |
В. |
ме́зенец |
ме́зенцы |
Т. |
ме́зенцам |
ме́зенцамі |
М. |
ме́зенцы |
ме́зенцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мезенхі́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
мезенхі́ма |
Р. |
мезенхі́мы |
Д. |
мезенхі́ме |
В. |
мезенхі́му |
Т. |
мезенхі́май мезенхі́маю |
М. |
мезенхі́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
ме́зенцавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ме́зенцавы |
ме́зенцавая |
ме́зенцавае |
ме́зенцавыя |
Р. |
ме́зенцавага |
ме́зенцавай ме́зенцавае |
ме́зенцавага |
ме́зенцавых |
Д. |
ме́зенцаваму |
ме́зенцавай |
ме́зенцаваму |
ме́зенцавым |
В. |
ме́зенцавы (неадуш.) ме́зенцавага (адуш.) |
ме́зенцавую |
ме́зенцавае |
ме́зенцавыя (неадуш.) ме́зенцавых (адуш.) |
Т. |
ме́зенцавым |
ме́зенцавай ме́зенцаваю |
ме́зенцавым |
ме́зенцавымі |
М. |
ме́зенцавым |
ме́зенцавай |
ме́зенцавым |
ме́зенцавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ме́зенчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ме́зенчык |
ме́зенчыкі |
Р. |
ме́зенчыка |
ме́зенчыкаў |
Д. |
ме́зенчыку |
ме́зенчыкам |
В. |
ме́зенчык |
ме́зенчыкі |
Т. |
ме́зенчыкам |
ме́зенчыкамі |
М. |
ме́зенчыку |
ме́зенчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ме́зены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ме́зены |
ме́зеная |
ме́зенае |
ме́зеныя |
Р. |
ме́зенага |
ме́зенай ме́зенае |
ме́зенага |
ме́зеных |
Д. |
ме́зенаму |
ме́зенай |
ме́зенаму |
ме́зеным |
В. |
ме́зены (неадуш.) ме́зенага (адуш.) |
ме́зеную |
ме́зенае |
ме́зеныя (неадуш.) ме́зеных (адуш.) |
Т. |
ме́зеным |
ме́зенай ме́зенаю |
ме́зеным |
ме́зенымі |
М. |
ме́зеным |
ме́зенай |
ме́зеным |
ме́зеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ме́зінец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ме́зінец |
Р. |
Ме́зінца |
Д. |
Ме́зінцу |
В. |
Ме́зінец |
Т. |
Ме́зінцам |
М. |
Ме́зінцы |