цырато́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цырато́вы |
цырато́вая |
цырато́вае |
цырато́выя |
Р. |
цырато́вага |
цырато́вай цырато́вае |
цырато́вага |
цырато́вых |
Д. |
цырато́ваму |
цырато́вай |
цырато́ваму |
цырато́вым |
В. |
цырато́вы (неадуш.) цырато́вага (адуш.) |
цырато́вую |
цырато́вае |
цырато́выя (неадуш.) цырато́вых (адуш.) |
Т. |
цырато́вым |
цырато́вай цырато́ваю |
цырато́вым |
цырато́вымі |
М. |
цырато́вым |
цырато́вай |
цырато́вым |
цырато́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цы́рачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цы́рачнік |
цы́рачнікі |
Р. |
цы́рачніка |
цы́рачнікаў |
Д. |
цы́рачніку |
цы́рачнікам |
В. |
цы́рачніка |
цы́рачнікаў |
Т. |
цы́рачнікам |
цы́рачнікамі |
М. |
цы́рачніку |
цы́рачніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
цырбу́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цырбу́нне |
Р. |
цырбу́ння |
Д. |
цырбу́нню |
В. |
цырбу́нне |
Т. |
цырбу́ннем |
М. |
цырбу́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
цы́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цы́рк |
цы́ркі |
Р. |
цы́рка |
цы́ркаў |
Д. |
цы́рку |
цы́ркам |
В. |
цы́рк |
цы́ркі |
Т. |
цы́ркам |
цы́ркамі |
М. |
цы́рку |
цы́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цы́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цы́рка |
цы́ркі |
Р. |
цы́ркі |
цы́рак |
Д. |
цы́рцы |
цы́ркам |
В. |
цы́рку |
цы́ркі |
Т. |
цы́ркай цы́ркаю |
цы́ркамі |
М. |
цы́рцы |
цы́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
цыркавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цыркавы́ |
цыркава́я |
цыркаво́е |
цыркавы́я |
Р. |
цыркаво́га |
цыркаво́й цыркаво́е |
цыркаво́га |
цыркавы́х |
Д. |
цыркаво́му |
цыркаво́й |
цыркаво́му |
цыркавы́м |
В. |
цыркавы́ (неадуш.) цыркаво́га (адуш.) |
цыркаву́ю |
цыркаво́е |
цыркавы́я (неадуш.) цыркавы́х (адуш.) |
Т. |
цыркавы́м |
цыркаво́й цыркаво́ю |
цыркавы́м |
цыркавы́мі |
М. |
цыркавы́м |
цыркаво́й |
цыркавы́м |
цыркавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цы́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цы́рканне |
Р. |
цы́ркання |
Д. |
цы́рканню |
В. |
цы́рканне |
Т. |
цы́рканнем |
М. |
цы́рканні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыркану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цыркану́ |
цырканё́м |
2-я ас. |
цыркане́ш |
цырканяце́ |
3-я ас. |
цыркане́ |
цыркану́ць |
Прошлы час |
м. |
цыркану́ў |
цыркану́лі |
ж. |
цыркану́ла |
н. |
цыркану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
цыркані́ |
цыркані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
цыркану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.