трыхабактэ́рыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхабактэ́рыя |
трыхабактэ́рыі |
Р. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рый |
Д. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рыям |
В. |
трыхабактэ́рыю |
трыхабактэ́рый |
Т. |
трыхабактэ́рыяй трыхабактэ́рыяю |
трыхабактэ́рыямі |
М. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыхабактэ́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхабактэ́рыя |
трыхабактэ́рыі |
Р. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рый |
Д. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рыям |
В. |
трыхабактэ́рыю |
трыхабактэ́рыі |
Т. |
трыхабактэ́рыяй трыхабактэ́рыяю |
трыхабактэ́рыямі |
М. |
трыхабактэ́рыі |
трыхабактэ́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыхабла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхабла́ст |
трыхабла́сты |
Р. |
трыхабла́ста |
трыхабла́стаў |
Д. |
трыхабла́сту |
трыхабла́стам |
В. |
трыхабла́ст |
трыхабла́сты |
Т. |
трыхабла́стам |
трыхабла́стамі |
М. |
трыхабла́сце |
трыхабла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыхагра́ма
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхагра́ма |
трыхагра́мы |
Р. |
трыхагра́мы |
трыхагра́м |
Д. |
трыхагра́ме |
трыхагра́мам |
В. |
трыхагра́му |
трыхагра́м |
Т. |
трыхагра́май трыхагра́маю |
трыхагра́мамі |
М. |
трыхагра́ме |
трыхагра́мах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
трыхало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
трыхало́гія |
Р. |
трыхало́гіі |
Д. |
трыхало́гіі |
В. |
трыхало́гію |
Т. |
трыхало́гіяй трыхало́гіяю |
М. |
трыхало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыхамана́да
‘мікраарганізм’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхамана́да |
трыхамана́ды |
Р. |
трыхамана́ды |
трыхамана́д |
Д. |
трыхамана́дзе |
трыхамана́дам |
В. |
трыхамана́ду |
трыхамана́д |
Т. |
трыхамана́дай трыхамана́даю |
трыхамана́дамі |
М. |
трыхамана́дзе |
трыхамана́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыхамано́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трыхамано́з |
Р. |
трыхамано́зу |
Д. |
трыхамано́зу |
В. |
трыхамано́з |
Т. |
трыхамано́зам |
М. |
трыхамано́зе |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
трыхапла́кс
‘прымітыўная марская мнагаклетачная жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трыхапла́кс |
трыхапла́ксы |
Р. |
трыхапла́кса |
трыхапла́ксаў |
Д. |
трыхапла́ксу |
трыхапла́ксам |
В. |
трыхапла́кса |
трыхапла́ксаў |
Т. |
трыхапла́ксам |
трыхапла́ксамі |
М. |
трыхапла́ксе |
трыхапла́ксах |
Крыніцы:
piskunou2012.