Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдйклмнрстўцч

Сярге́йчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сярге́йчыкі
Р. Сярге́йчыкаў
Д. Сярге́йчыкам
В. Сярге́йчыкі
Т. Сярге́йчыкамі
М. Сярге́йчыках

сярдзі́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сярдзі́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сярдзі́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сярдзі́тасць
Р. сярдзі́тасці
Д. сярдзі́тасці
В. сярдзі́тасць
Т. сярдзі́тасцю
М. сярдзі́тасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сярдзі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярдзі́ты сярдзі́тая сярдзі́тае сярдзі́тыя
Р. сярдзі́тага сярдзі́тай
сярдзі́тае		 сярдзі́тага сярдзі́тых
Д. сярдзі́таму сярдзі́тай сярдзі́таму сярдзі́тым
В. сярдзі́ты (неадуш.)
сярдзі́тага (адуш.)		 сярдзі́тую сярдзі́тае сярдзі́тыя (неадуш.)
сярдзі́тых (адуш.)
Т. сярдзі́тым сярдзі́тай
сярдзі́таю		 сярдзі́тым сярдзі́тымі
М. сярдзі́тым сярдзі́тай сярдзі́тым сярдзі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сярдзю́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сярдзю́к сердзюкі́
Р. сердзюка́ сердзюко́ў
Д. сердзюку́ сердзюка́м
В. сердзюка́ сердзюко́ў
Т. сердзюко́м сердзюка́мі
М. сердзюку́ сердзюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сярдзю́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сярдзю́чка сярдзю́чкі
Р. сярдзю́чкі сярдзю́чак
Д. сярдзю́чцы сярдзю́чкам
В. сярдзю́чку сярдзю́чак
Т. сярдзю́чкай
сярдзю́чкаю		 сярдзю́чкамі
М. сярдзю́чцы сярдзю́чках

Крыніцы: piskunou2012.

сярду́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сярду́нчык сярду́нчыкі
Р. сярду́нчыка сярду́нчыкаў
Д. сярду́нчыку сярду́нчыкам
В. сярду́нчыка сярду́нчыкаў
Т. сярду́нчыкам сярду́нчыкамі
М. сярду́нчыку сярду́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

сяржа́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сяржа́нт сяржа́нты
Р. сяржа́нта сяржа́нтаў
Д. сяржа́нту сяржа́нтам
В. сяржа́нта сяржа́нтаў
Т. сяржа́нтам сяржа́нтамі
М. сяржа́нце сяржа́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сяржа́нты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сяржа́нты
Р. Сяржа́нтаў
Д. Сяржа́нтам
В. Сяржа́нты
Т. Сяржа́нтамі
М. Сяржа́нтах

сяржа́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяржа́нцкі сяржа́нцкая сяржа́нцкае сяржа́нцкія
Р. сяржа́нцкага сяржа́нцкай
сяржа́нцкае		 сяржа́нцкага сяржа́нцкіх
Д. сяржа́нцкаму сяржа́нцкай сяржа́нцкаму сяржа́нцкім
В. сяржа́нцкі (неадуш.)
сяржа́нцкага (адуш.)		 сяржа́нцкую сяржа́нцкае сяржа́нцкія (неадуш.)
сяржа́нцкіх (адуш.)
Т. сяржа́нцкім сяржа́нцкай
сяржа́нцкаю		 сяржа́нцкім сяржа́нцкімі
М. сяржа́нцкім сяржа́нцкай сяржа́нцкім сяржа́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.