самазабяспе́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазабяспе́чанасць |
| Р. |
самазабяспе́чанасці |
| Д. |
самазабяспе́чанасці |
| В. |
самазабяспе́чанасць |
| Т. |
самазабяспе́чанасцю |
| М. |
самазабяспе́чанасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
самазабяспе́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазабяспе́чаны |
самазабяспе́чаная |
самазабяспе́чанае |
самазабяспе́чаныя |
| Р. |
самазабяспе́чанага |
самазабяспе́чанай самазабяспе́чанае |
самазабяспе́чанага |
самазабяспе́чаных |
| Д. |
самазабяспе́чанаму |
самазабяспе́чанай |
самазабяспе́чанаму |
самазабяспе́чаным |
| В. |
самазабяспе́чаны (неадуш.) самазабяспе́чанага (адуш.) |
самазабяспе́чаную |
самазабяспе́чанае |
самазабяспе́чаныя (неадуш.) самазабяспе́чаных (адуш.) |
| Т. |
самазабяспе́чаным |
самазабяспе́чанай самазабяспе́чанаю |
самазабяспе́чаным |
самазабяспе́чанымі |
| М. |
самазабяспе́чаным |
самазабяспе́чанай |
самазабяспе́чаным |
самазабяспе́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
самазабяспе́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самазабяспе́чваюся |
самазабяспе́чваемся |
| 2-я ас. |
самазабяспе́чваешся |
самазабяспе́чваецеся |
| 3-я ас. |
самазабяспе́чваецца |
самазабяспе́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
самазабяспе́чваўся |
самазабяспе́чваліся |
| ж. |
самазабяспе́чвалася |
| н. |
самазабяспе́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самазабяспе́чвайся |
самазабяспе́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самазабяспе́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самазавадны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазавадны́ |
самазавадна́я |
самазавадно́е |
самазавадны́я |
| Р. |
самазавадно́га |
самазавадно́й самазавадно́е |
самазавадно́га |
самазавадны́х |
| Д. |
самазавадно́му |
самазавадно́й |
самазавадно́му |
самазавадны́м |
| В. |
самазавадны́ (неадуш.) самазавадно́га (адуш.) |
самазавадну́ю |
самазавадно́е |
самазавадны́я (неадуш.) самазавадны́х (адуш.) |
| Т. |
самазавадны́м |
самазавадно́й самазавадно́ю |
самазавадны́м |
самазавадны́мі |
| М. |
самазавадны́м |
самазавадно́й |
самазавадны́м |
самазавадны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
самазаво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самазаво́д |
самазаво́ды |
| Р. |
самазаво́ду |
самазаво́даў |
| Д. |
самазаво́ду |
самазаво́дам |
| В. |
самазаво́д |
самазаво́ды |
| Т. |
самазаво́дам |
самазаво́дамі |
| М. |
самазаво́дзе |
самазаво́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
самазагара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самазагара́льнасць |
| Р. |
самазагара́льнасці |
| Д. |
самазагара́льнасці |
| В. |
самазагара́льнасць |
| Т. |
самазагара́льнасцю |
| М. |
самазагара́льнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.