Verbum

анлайнавы слоўнік

Набярэ́жная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

набярэ́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	набярэ́жны	набярэ́жная	набярэ́жнае	набярэ́жныя
Р.	набярэ́жнага	набярэ́жнай набярэ́жнае	набярэ́жнага	набярэ́жных
Д.	набярэ́жнаму	набярэ́жнай	набярэ́жнаму	набярэ́жным
В.	набярэ́жны (неадуш.) набярэ́жнага (адуш.)	набярэ́жную	набярэ́жнае	набярэ́жныя (неадуш.) набярэ́жных (адуш.)
Т.	набярэ́жным	набярэ́жнай набярэ́жнаю	набярэ́жным	набярэ́жнымі
М.	набярэ́жным	набярэ́жнай	набярэ́жным	набярэ́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Набярэ́жны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне