вар’яце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вар’яце́ю |
вар’яце́ем |
2-я ас. |
вар’яце́еш |
вар’яце́еце |
3-я ас. |
вар’яце́е |
вар’яце́юць |
Прошлы час |
м. |
вар’яце́ў |
вар’яце́лі |
ж. |
вар’яце́ла |
н. |
вар’яце́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вар’яце́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вар’я́цкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вар’я́цкі |
вар’я́цкая |
вар’я́цкае |
вар’я́цкія |
Р. |
вар’я́цкага |
вар’я́цкай вар’я́цкае |
вар’я́цкага |
вар’я́цкіх |
Д. |
вар’я́цкаму |
вар’я́цкай |
вар’я́цкаму |
вар’я́цкім |
В. |
вар’я́цкі (неадуш.) вар’я́цкага (адуш.) |
вар’я́цкую |
вар’я́цкае |
вар’я́цкія (неадуш.) вар’я́цкіх (адуш.) |
Т. |
вар’я́цкім |
вар’я́цкай вар’я́цкаю |
вар’я́цкім |
вар’я́цкімі |
М. |
вар’я́цкім |
вар’я́цкай |
вар’я́цкім |
вар’я́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вар’я́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вар’я́цтва |
вар’я́цтвы |
Р. |
вар’я́цтва |
вар’я́цтваў |
Д. |
вар’я́цтву |
вар’я́цтвам |
В. |
вар’я́цтва |
вар’я́цтвы |
Т. |
вар’я́цтвам |
вар’я́цтвамі |
М. |
вар’я́цтве |
вар’я́цтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.