вало́шынка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вало́шынка |
вало́шынкі |
Р. |
вало́шынкі |
вало́шынак |
Д. |
вало́шынцы |
вало́шынкам |
В. |
вало́шынку |
вало́шынкі |
Т. |
вало́шынкай вало́шынкаю |
вало́шынкамі |
М. |
вало́шынцы |
вало́шынках |
Крыніцы:
piskunou2012.
валтарні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валтарні́ст |
валтарні́сты |
Р. |
валтарні́ста |
валтарні́стаў |
Д. |
валтарні́сту |
валтарні́стам |
В. |
валтарні́ста |
валтарні́стаў |
Т. |
валтарні́стам |
валтарні́стамі |
М. |
валтарні́сце |
валтарні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Валтаса́р
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Валтаса́р |
Р. |
Валтаса́ра |
Д. |
Валтаса́ру |
В. |
Валтаса́ра |
Т. |
Валтаса́рам |
М. |
Валтаса́ру |
валто́рна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валто́рна |
валто́рны |
Р. |
валто́рны |
валто́рн валто́рнаў |
Д. |
валто́рне |
валто́рнам |
В. |
валто́рну |
валто́рны |
Т. |
валто́рнай валто́рнаю |
валто́рнамі |
М. |
валто́рне |
валто́рнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валто́рнавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валто́рнавы |
валто́рнавая |
валто́рнавае |
валто́рнавыя |
Р. |
валто́рнавага |
валто́рнавай валто́рнавае |
валто́рнавага |
валто́рнавых |
Д. |
валто́рнаваму |
валто́рнавай |
валто́рнаваму |
валто́рнавым |
В. |
валто́рнавы (неадуш.) валто́рнавага (адуш.) |
валто́рнавую |
валто́рнавае |
валто́рнавыя (неадуш.) валто́рнавых (адуш.) |
Т. |
валто́рнавым |
валто́рнавай валто́рнаваю |
валто́рнавым |
валто́рнавымі |
М. |
валто́рнавым |
валто́рнавай |
валто́рнавым |
валто́рнавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
валту́зіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валту́жуся |
валту́зімся |
2-я ас. |
валту́зішся |
валту́зіцеся |
3-я ас. |
валту́зіцца |
валту́зяцца |
Прошлы час |
м. |
валту́зіўся |
валту́зіліся |
ж. |
валту́зілася |
н. |
валту́зілася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
валту́зячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валту́зіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валту́жу |
валту́зім |
2-я ас. |
валту́зіш |
валту́зіце |
3-я ас. |
валту́зіць |
валту́зяць |
Прошлы час |
м. |
валту́зіў |
валту́зілі |
ж. |
валту́зіла |
н. |
валту́зіла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
валту́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валтузня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
валтузня́ |
Р. |
валтузні́ |
Д. |
валтузні́ |
В. |
валтузню́ |
Т. |
валтузнёй валтузнёю |
М. |
валтузні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.