Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

пранумаро́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пранумаро́ўваецца пранумаро́ўваюцца
Прошлы час
м. пранумаро́ўваўся пранумаро́ўваліся
ж. пранумаро́ўвалася
н. пранумаро́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пранумаро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пранумаро́ўваю пранумаро́ўваем
2-я ас. пранумаро́ўваеш пранумаро́ўваеце
3-я ас. пранумаро́ўвае пранумаро́ўваюць
Прошлы час
м. пранумаро́ўваў пранумаро́ўвалі
ж. пранумаро́ўвала
н. пранумаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. пранумаро́ўвай пранумаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пранумаро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пранцава́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пранцава́ты пранцава́тая пранцава́тае пранцава́тыя
Р. пранцава́тага пранцава́тай
пранцава́тае		 пранцава́тага пранцава́тых
Д. пранцава́таму пранцава́тай пранцава́таму пранцава́тым
В. пранцава́ты (неадуш.)
пранцава́тага (адуш.)		 пранцава́тую пранцава́тае пранцава́тыя (неадуш.)
пранцава́тых (адуш.)
Т. пранцава́тым пранцава́тай
пранцава́таю		 пранцава́тым пранцава́тымі
М. пранцава́тым пранцава́тай пранцава́тым пранцава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пра́нцы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. пра́нцы
Р. пра́нцаў
Д. пра́нцам
В. пра́нцы
Т. пра́нцамі
М. пра́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пранчакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пранчакі́
Р. Пранчако́ў
Д. Пранчака́м
В. Пранчакі́
Т. Пранчака́мі
М. Пранчака́х

Пранчэ́йкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пранчэ́йкава
Р. Пранчэ́йкава
Д. Пранчэ́йкаву
В. Пранчэ́йкава
Т. Пранчэ́йкавам
М. Пранчэ́йкаве

праны́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праны́ра праны́ры
Р. праны́ры праны́р
Д. праны́ры праны́рам
В. праны́ру праны́р
Т. праны́рай
праны́раю		 праны́рамі
М. праны́ры праны́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праны́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праны́ра праны́ры
Р. праны́ры праны́р
Д. праны́ру праны́рам
В. праны́ру праны́р
Т. праны́рам праны́рамі
М. праны́ру праны́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праны́рліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праны́рліва праны́рлівей -

праны́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праны́рлівасць
Р. праны́рлівасці
Д. праны́рлівасці
В. праны́рлівасць
Т. праны́рлівасцю
М. праны́рлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.