пранцава́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пранцава́ты пранцава́тая пранцава́тае пранцава́тыя
Р. пранцава́тага пранцава́тай
пранцава́тае		 пранцава́тага пранцава́тых
Д. пранцава́таму пранцава́тай пранцава́таму пранцава́тым
В. пранцава́ты (неадуш.)
пранцава́тага (адуш.)		 пранцава́тую пранцава́тае пранцава́тыя (неадуш.)
пранцава́тых (адуш.)
Т. пранцава́тым пранцава́тай
пранцава́таю		 пранцава́тым пранцава́тымі
М. пранцава́тым пранцава́тай пранцава́тым пранцава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)