Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

пра́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́нік пра́нікі
Р. пра́ніка пра́нікаў
Д. пра́ніку пра́нікам
В. пра́нік пра́нікі
Т. пра́нікам пра́нікамі
М. пра́ніку пра́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праніка́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праніка́льна - -

праніка́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праніка́льнасць
Р. праніка́льнасці
Д. праніка́льнасці
В. праніка́льнасць
Т. праніка́льнасцю
М. праніка́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праніка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праніка́льны праніка́льная праніка́льнае праніка́льныя
Р. праніка́льнага праніка́льнай
праніка́льнае		 праніка́льнага праніка́льных
Д. праніка́льнаму праніка́льнай праніка́льнаму праніка́льным
В. праніка́льны (неадуш.)
праніка́льнага (адуш.)		 праніка́льную праніка́льнае праніка́льныя (неадуш.)
праніка́льных (адуш.)
Т. праніка́льным праніка́льнай
праніка́льнаю		 праніка́льным праніка́льнымі
М. праніка́льным праніка́льнай праніка́льным праніка́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праніка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праніка́нне
Р. праніка́ння
Д. праніка́нню
В. праніка́нне
Т. праніка́ннем
М. праніка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праніка́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праніка́юся праніка́емся
2-я ас. праніка́ешся праніка́ецеся
3-я ас. праніка́ецца праніка́юцца
Прошлы час
м. праніка́ўся праніка́ліся
ж. праніка́лася
н. праніка́лася
Загадны лад
2-я ас. праніка́йся праніка́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час праніка́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праніка́ю праніка́ем
2-я ас. праніка́еш праніка́еце
3-я ас. праніка́е праніка́юць
Прошлы час
м. праніка́ў праніка́лі
ж. праніка́ла
н. праніка́ла
Загадны лад
2-я ас. праніка́й праніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пра́нікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пра́нікі
Р. Пра́нікаў
Д. Пра́нікам
В. Пра́нікі
Т. Пра́нікамі
М. Пра́ніках

прані́кліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прані́кліва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прані́клівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прані́клівасць
Р. прані́клівасці
Д. прані́клівасці
В. прані́клівасць
Т. прані́клівасцю
М. прані́клівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.