праніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праніка́ю праніка́ем
2-я ас. праніка́еш праніка́еце
3-я ас. праніка́е праніка́юць
Прошлы час
м. праніка́ў праніка́лі
ж. праніка́ла
н. праніка́ла
Загадны лад
2-я ас. праніка́й праніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)