пра́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пра́нік | пра́нікі | |
| пра́ніка | пра́нікаў | |
| пра́ніку | пра́нікам | |
| пра́нік | пра́нікі | |
| пра́нікам | пра́нікамі | |
| пра́ніку | пра́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)