непалі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непалі́ты |
непалі́тая |
непалі́тае |
непалі́тыя |
| Р. |
непалі́тага |
непалі́тай непалі́тае |
непалі́тага |
непалі́тых |
| Д. |
непалі́таму |
непалі́тай |
непалі́таму |
непалі́тым |
| В. |
непалі́ты (неадуш.) непалі́тага (адуш.) |
непалі́тую |
непалі́тае |
непалі́тыя (неадуш.) непалі́тых (адуш.) |
| Т. |
непалі́тым |
непалі́тай непалі́таю |
непалі́тым |
непалі́тымі |
| М. |
непалі́тым |
непалі́тай |
непалі́тым |
непалі́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
непалітызава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непалітызава́насць |
| Р. |
непалітызава́насці |
| Д. |
непалітызава́насці |
| В. |
непалітызава́насць |
| Т. |
непалітызава́насцю |
| М. |
непалітызава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непалітызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непалітызава́ны |
непалітызава́ная |
непалітызава́нае |
непалітызава́ныя |
| Р. |
непалітызава́нага |
непалітызава́най непалітызава́нае |
непалітызава́нага |
непалітызава́ных |
| Д. |
непалітызава́наму |
непалітызава́най |
непалітызава́наму |
непалітызава́ным |
| В. |
непалітызава́ны (неадуш.) непалітызава́нага (адуш.) |
непалітызава́ную |
непалітызава́нае |
непалітызава́ныя (неадуш.) непалітызава́ных (адуш.) |
| Т. |
непалітызава́ным |
непалітызава́най непалітызава́наю |
непалітызава́ным |
непалітызава́нымі |
| М. |
непалітызава́ным |
непалітызава́най |
непалітызава́ным |
непалітызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
непалітызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непалітызава́ны |
непалітызава́ная |
непалітызава́нае |
непалітызава́ныя |
| Р. |
непалітызава́нага |
непалітызава́най непалітызава́нае |
непалітызава́нага |
непалітызава́ных |
| Д. |
непалітызава́наму |
непалітызава́най |
непалітызава́наму |
непалітызава́ным |
| В. |
непалітызава́ны (неадуш.) непалітызава́нага (адуш.) |
непалітызава́ную |
непалітызава́нае |
непалітызава́ныя (неадуш.) непалітызава́ных (адуш.) |
| Т. |
непалітызава́ным |
непалітызава́най непалітызава́наю |
непалітызава́ным |
непалітызава́нымі |
| М. |
непалітызава́ным |
непалітызава́най |
непалітызава́ным |
непалітызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
непалі́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непалі́тык |
непалі́тыкі |
| Р. |
непалі́тыка |
непалі́тыкаў |
| Д. |
непалі́тыку |
непалі́тыкам |
| В. |
непалі́тыка |
непалі́тыкаў |
| Т. |
непалі́тыкам |
непалі́тыкамі |
| М. |
непалі́тыку |
непалі́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаліты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непаліты́чнасць |
| Р. |
непаліты́чнасці |
| Д. |
непаліты́чнасці |
| В. |
непаліты́чнасць |
| Т. |
непаліты́чнасцю |
| М. |
непаліты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаліўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаліўны́ |
непаліўна́я |
непаліўно́е |
непаліўны́я |
| Р. |
непаліўно́га |
непаліўно́й непаліўно́е |
непаліўно́га |
непаліўны́х |
| Д. |
непаліўно́му |
непаліўно́й |
непаліўно́му |
непаліўны́м |
| В. |
непаліўны́ (неадуш.) непаліўно́га (адуш.) |
непаліўну́ю |
непаліўно́е |
непаліўны́я (неадуш.) непаліўны́х (адуш.) |
| Т. |
непаліўны́м |
непаліўно́й непаліўно́ю |
непаліўны́м |
непаліўны́мі |
| М. |
непаліўны́м |
непаліўно́й |
непаліўны́м |
непаліўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.