Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

га́ркнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. га́ркну га́ркнем
2-я ас. га́ркнеш га́ркнеце
3-я ас. га́ркне га́ркнуць
Прошлы час
м. га́ркнуў га́ркнулі
ж. га́ркнула
н. га́ркнула
Загадны лад
2-я ас. га́ркні га́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час га́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарко́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гарко́та
Р. гарко́ты
Д. гарко́це
В. гарко́ту
Т. гарко́тай
гарко́таю
М. гарко́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарко́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гарко́тка
Р. гарко́ткі
Д. гарко́тцы
В. гарко́тку
Т. гарко́ткай
гарко́ткаю
М. гарко́тцы

Крыніцы: piskunou2012.

гарко́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гарко́тна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гарко́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарко́тнік гарко́тнікі
Р. гарко́тніка гарко́тнікаў
Д. гарко́тніку гарко́тнікам
В. гарко́тніка гарко́тнікаў
Т. гарко́тнікам гарко́тнікамі
М. гарко́тніку гарко́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

гарко́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарко́тніца гарко́тніцы
Р. гарко́тніцы гарко́тніц
Д. гарко́тніцы гарко́тніцам
В. гарко́тніцу гарко́тніц
Т. гарко́тніцай
гарко́тніцаю
гарко́тніцамі
М. гарко́тніцы гарко́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

гарко́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарко́тны гарко́тная гарко́тнае гарко́тныя
Р. гарко́тнага гарко́тнай
гарко́тнае
гарко́тнага гарко́тных
Д. гарко́тнаму гарко́тнай гарко́тнаму гарко́тным
В. гарко́тны (неадуш.)
гарко́тнага (адуш.)
гарко́тную гарко́тнае гарко́тныя (неадуш.)
гарко́тных (адуш.)
Т. гарко́тным гарко́тнай
гарко́тнаю
гарко́тным гарко́тнымі
М. гарко́тным гарко́тнай гарко́тным гарко́тных

Крыніцы: piskunou2012.

гарко́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гарко́цце
Р. гарко́цця
Д. гарко́ццю
В. гарко́цце
Т. гарко́ццем
М. гарко́цці

Крыніцы: piskunou2012.

гарку́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гарку́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012.

гарку́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарку́сенькі гарку́сенькая гарку́сенькае гарку́сенькія
Р. гарку́сенькага гарку́сенькай
гарку́сенькае
гарку́сенькага гарку́сенькіх
Д. гарку́сенькаму гарку́сенькай гарку́сенькаму гарку́сенькім
В. гарку́сенькі (неадуш.)
гарку́сенькага (адуш.)
гарку́сенькую гарку́сенькае гарку́сенькія (неадуш.)
гарку́сенькіх (адуш.)
Т. гарку́сенькім гарку́сенькай
гарку́сенькаю
гарку́сенькім гарку́сенькімі
М. гарку́сенькім гарку́сенькай гарку́сенькім гарку́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.