Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прамя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамя́ты прамя́тая прамя́тае прамя́тыя
Р. прамя́тага прамя́тай
прамя́тае
прамя́тага прамя́тых
Д. прамя́таму прамя́тай прамя́таму прамя́тым
В. прамя́ты (неадуш.)
прамя́тага (адуш.)
прамя́тую прамя́тае прамя́тыя (неадуш.)
прамя́тых (адуш.)
Т. прамя́тым прамя́тай
прамя́таю
прамя́тым прамя́тымі
М. прамя́тым прамя́тай прамя́тым прамя́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прамя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамя́ты прамя́тая прамя́тае прамя́тыя
Р. прамя́тага прамя́тай
прамя́тае
прамя́тага прамя́тых
Д. прамя́таму прамя́тай прамя́таму прамя́тым
В. прамя́ты (неадуш.)
прамя́тага (адуш.)
прамя́тую прамя́тае прамя́тыя (неадуш.)
прамя́тых (адуш.)
Т. прамя́тым прамя́тай
прамя́таю
прамя́тым прамя́тымі
М. прамя́тым прамя́тай прамя́тым прамя́тых

Кароткая форма: прамя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прамя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамя́ўкаю прамя́ўкаем
2-я ас. прамя́ўкаеш прамя́ўкаеце
3-я ас. прамя́ўкае прамя́ўкаюць
Прошлы час
м. прамя́ўкаў прамя́ўкалі
ж. прамя́ўкала
н. прамя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. прамя́ўкай прамя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамя́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамя́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамну́ся прамнё́мся
2-я ас. прамне́шся прамняце́ся
3-я ас. прамне́цца прамну́цца
Прошлы час
м. прамя́ўся прамя́ліся
ж. прамя́лася
н. прамя́лася
Загадны лад
2-я ас. прамні́ся прамні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прамя́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамну́ прамнё́м
2-я ас. прамне́ш прамняце́
3-я ас. прамне́ прамну́ць
Прошлы час
м. прамя́ў прамя́лі
ж. прамя́ла
н. прамя́ла
Загадны лад
2-я ас. прамні́ прамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамяша́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамяша́ны прамяша́ная прамяша́нае прамяша́ныя
Р. прамяша́нага прамяша́най
прамяша́нае
прамяша́нага прамяша́ных
Д. прамяша́наму прамяша́най прамяша́наму прамяша́ным
В. прамяша́ны (неадуш.)
прамяша́нага (адуш.)
прамяша́ную прамяша́нае прамяша́ныя (неадуш.)
прамяша́ных (адуш.)
Т. прамяша́ным прамяша́най
прамяша́наю
прамяша́ным прамяша́нымі
М. прамяша́ным прамяша́най прамяша́ным прамяша́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамяша́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамяша́ны прамяша́ная прамяша́нае прамяша́ныя
Р. прамяша́нага прамяша́най
прамяша́нае
прамяша́нага прамяша́ных
Д. прамяша́наму прамяша́най прамяша́наму прамяша́ным
В. прамяша́ны (неадуш.)
прамяша́нага (адуш.)
прамяша́ную прамяша́нае прамяша́ныя (неадуш.)
прамяша́ных (адуш.)
Т. прамяша́ным прамяша́най
прамяша́наю
прамяша́ным прамяша́нымі
М. прамяша́ным прамяша́най прамяша́ным прамяша́ных

Кароткая форма: прамяша́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамяша́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамяша́ецца прамяша́юцца
Прошлы час
м. прамяша́ўся прамяша́ліся
ж. прамяша́лася
н. прамяша́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прамяша́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамяша́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамяша́ю прамяша́ем
2-я ас. прамяша́еш прамяша́еце
3-я ас. прамяша́е прамяша́юць
Прошлы час
м. прамяша́ў прамяша́лі
ж. прамяша́ла
н. прамяша́ла
Загадны лад
2-я ас. прамяша́й прамяша́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамяша́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пра́на пра́ны
Р. пра́ны пра́н
Д. пра́не пра́нам
В. пра́ну пра́ны
Т. пра́най
пра́наю
пра́намі
М. пра́не пра́нах

Крыніцы: piskunou2012.