прамя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамя́ўкаю прамя́ўкаем
2-я ас. прамя́ўкаеш прамя́ўкаеце
3-я ас. прамя́ўкае прамя́ўкаюць
Прошлы час
м. прамя́ўкаў прамя́ўкалі
ж. прамя́ўкала
н. прамя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. прамя́ўкай прамя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамя́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)