прамя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прамя́ты | прамя́тая | прамя́тае | прамя́тыя | |
| прамя́тага | прамя́тай прамя́тае |
прамя́тага | прамя́тых | |
| прамя́таму | прамя́тай | прамя́таму | прамя́тым | |
| прамя́ты ( прамя́тага ( |
прамя́тую | прамя́тае | прамя́тыя ( прамя́тых ( |
|
| прамя́тым | прамя́тай прамя́таю |
прамя́тым | прамя́тымі | |
| прамя́тым | прамя́тай | прамя́тым | прамя́тых | |
Кароткая форма: прамя́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)