Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-

штурха́ч

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурха́ч штурхачы́
Р. штурхача́ штурхачо́ў
Д. штурхачу́ штурхача́м
В. штурха́ч штурхачы́
Т. штурхачо́м штурхача́мі
М. штурхачы́ штурхача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурхе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурхе́ль штурхялі́
Р. штурхяля́ штурхялёў
Д. штурхялю́ штурхяля́м
В. штурхе́ль штурхялі́
Т. штурхялём штурхяля́мі
М. штурхялі́ штурхяля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурхе́ль

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

штурхну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штурхну́ся штурхнё́мся
2-я ас. штурхне́шся штурхняце́ся
3-я ас. штурхне́цца штурхну́цца
Прошлы час
м. штурхну́ўся штурхну́ліся
ж. штурхну́лася
н. штурхну́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час штурхну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

штурхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штурхну́ штурхнё́м
2-я ас. штурхне́ш штурхняце́
3-я ас. штурхне́ штурхну́ць
Прошлы час
м. штурхну́ў штурхну́лі
ж. штурхну́ла
н. штурхну́ла
Загадны лад
2-я ас. штурхні́ штурхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час штурхну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штуршка́мі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штуршка́мі - -

Крыніцы: piskunou2012.

штуршко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штуршко́вы штуршко́вая штуршко́вае штуршко́выя
Р. штуршко́вага штуршко́вай
штуршко́вае		 штуршко́вага штуршко́вых
Д. штуршко́ваму штуршко́вай штуршко́ваму штуршко́вым
В. штуршко́вы (неадуш.)
штуршко́вага (адуш.)		 штуршко́вую штуршко́вае штуршко́выя (неадуш.)
штуршко́вых (адуш.)
Т. штуршко́вым штуршко́вай
штуршко́ваю		 штуршко́вым штуршко́вымі
М. штуршко́вым штуршко́вай штуршко́вым штуршко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

штуршо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штуршо́к штуршкі́
Р. штуршка́ штуршко́ў
Д. штуршку штуршка́м
В. штуршо́к штуршкі́
Т. штуршко́м штуршка́мі
М. штуршку штуршка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шту́тгарт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шту́тгарт
Р. Шту́тгарта
Д. Шту́тгарту
В. Шту́тгарт
Т. Шту́тгартам
М. Шту́тгарце

шту́тгарцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шту́тгарцкі шту́тгарцкая шту́тгарцкае шту́тгарцкія
Р. шту́тгарцкага шту́тгарцкай
шту́тгарцкае		 шту́тгарцкага шту́тгарцкіх
Д. шту́тгарцкаму шту́тгарцкай шту́тгарцкаму шту́тгарцкім
В. шту́тгарцкі (неадуш.)
шту́тгарцкага (адуш.)		 шту́тгарцкую шту́тгарцкае шту́тгарцкія (неадуш.)
шту́тгарцкіх (адуш.)
Т. шту́тгарцкім шту́тгарцкай
шту́тгарцкаю		 шту́тгарцкім шту́тгарцкімі
М. шту́тгарцкім шту́тгарцкай шту́тгарцкім шту́тгарцкіх

Крыніцы: piskunou2012.