Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сафі́т сафі́ты
Р. сафі́та сафі́таў
Д. сафі́ту сафі́там
В. сафі́т сафі́ты
Т. сафі́там сафі́тамі
М. сафі́це сафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафі́тны сафі́тная сафі́тнае сафі́тныя
Р. сафі́тнага сафі́тнай
сафі́тнае
сафі́тнага сафі́тных
Д. сафі́тнаму сафі́тнай сафі́тнаму сафі́тным
В. сафі́тны (неадуш.)
сафі́тнага (адуш.)
сафі́тную сафі́тнае сафі́тныя (неадуш.)
сафі́тных (адуш.)
Т. сафі́тным сафі́тнай
сафі́тнаю
сафі́тным сафі́тнымі
М. сафі́тным сафі́тнай сафі́тным сафі́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Сафі́я

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Сафі́я Сафі́і
Р. Сафі́і Сафі́й
Д. Сафі́і Сафі́ям
В. Сафі́ю Сафі́й
Т. Сафі́яй
Сафі́яю
Сафі́ямі
М. Сафі́і Сафі́ях

Сафі́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сафі́я
Р. Сафі́і
Д. Сафі́і
В. Сафі́ю
Т. Сафі́яй
Сафі́яю
М. Сафі́і

сафіялагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафіялагі́чны сафіялагі́чная сафіялагі́чнае сафіялагі́чныя
Р. сафіялагі́чнага сафіялагі́чнай
сафіялагі́чнае
сафіялагі́чнага сафіялагі́чных
Д. сафіялагі́чнаму сафіялагі́чнай сафіялагі́чнаму сафіялагі́чным
В. сафіялагі́чны (неадуш.)
сафіялагі́чнага (адуш.)
сафіялагі́чную сафіялагі́чнае сафіялагі́чныя (неадуш.)
сафіялагі́чных (адуш.)
Т. сафіялагі́чным сафіялагі́чнай
сафіялагі́чнаю
сафіялагі́чным сафіялагі́чнымі
М. сафіялагі́чным сафіялагі́чнай сафіялагі́чным сафіялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

сафіяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сафіяло́гія
Р. сафіяло́гіі
Д. сафіяло́гіі
В. сафіяло́гію
Т. сафіяло́гіяй
сафіяло́гіяю
М. сафіяло́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

сафло́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сафло́р
Р. сафло́ру
Д. сафло́ру
В. сафло́р
Т. сафло́рам
М. сафло́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сафло́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафло́равы сафло́равая сафло́равае сафло́равыя
Р. сафло́равага сафло́равай
сафло́равае
сафло́равага сафло́равых
Д. сафло́раваму сафло́равай сафло́раваму сафло́равым
В. сафло́равы (неадуш.)
сафло́равага (адуш.)
сафло́равую сафло́равае сафло́равыя (неадуш.)
сафло́равых (адуш.)
Т. сафло́равым сафло́равай
сафло́раваю
сафло́равым сафло́равымі
М. сафло́равым сафло́равай сафло́равым сафло́равых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сафо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сафо́й
Р. сафо́ю
Д. сафо́ю
В. сафо́й
Т. сафо́ем
М. сафо́і

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Сафо́кл

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сафо́кл
Р. Сафо́кла
Д. Сафо́клу
В. Сафо́кла
Т. Сафо́клам
М. Сафо́кле