Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прамысло́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прамысло́ўца прамысло́ўцы
Р. прамысло́ўцы прамысло́ўцаў
Д. прамысло́ўцу прамысло́ўцам
В. прамысло́ўцу прамысло́ўцаў
Т. прамысло́ўцам прамысло́ўцамі
М. прамысло́ўцу прамысло́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прамы́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ты прамы́тая прамы́тае прамы́тыя
Р. прамы́тага прамы́тай
прамы́тае
прамы́тага прамы́тых
Д. прамы́таму прамы́тай прамы́таму прамы́тым
В. прамы́ты (неадуш.)
прамы́тага (адуш.)
прамы́тую прамы́тае прамы́тыя (неадуш.)
прамы́тых (адуш.)
Т. прамы́тым прамы́тай
прамы́таю
прамы́тым прамы́тымі
М. прамы́тым прамы́тай прамы́тым прамы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

прамы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ты прамы́тая прамы́тае прамы́тыя
Р. прамы́тага прамы́тай
прамы́тае
прамы́тага прамы́тых
Д. прамы́таму прамы́тай прамы́таму прамы́тым
В. прамы́ты (неадуш.)
прамы́тага (адуш.)
прамы́тую прамы́тае прамы́тыя (неадуш.)
прамы́тых (адуш.)
Т. прамы́тым прамы́тай
прамы́таю
прамы́тым прамы́тымі
М. прамы́тым прамы́тай прамы́тым прамы́тых

Кароткая форма: прамы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамы́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прамы́ўка
Р. прамы́ўкі
Д. прамы́ўцы
В. прамы́ўку
Т. прамы́ўкай
прамы́ўкаю
М. прамы́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамыўна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. прамыўна́я прамыўны́я
Р. прамыўно́й прамыўны́х
Д. прамыўно́й прамыўны́м
В. прамыўну́ю прамыўны́я
Т. прамыўно́й
прамыўно́ю
прамыўны́мі
М. прамыўно́й прамыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

прамыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамыўны́ прамыўна́я прамыўно́е прамыўны́я
Р. прамыўно́га прамыўно́й
прамыўно́е
прамыўно́га прамыўны́х
Д. прамыўно́му прамыўно́й прамыўно́му прамыўны́м
В. прамыўны́ (неадуш.)
прамыўно́га (адуш.)
прамыўну́ю прамыўно́е прамыўны́я (неадуш.)
прамыўны́х (адуш.)
Т. прамыўны́м прамыўно́й
прамыўно́ю
прамыўны́м прамыўны́мі
М. прамыўны́м прамыўно́й прамыўны́м прамыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прамы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамы́юся прамы́емся
2-я ас. прамы́ешся прамы́ецеся
3-я ас. прамы́ецца прамы́юцца
Прошлы час
м. прамы́ўся прамы́ліся
ж. прамы́лася
н. прамы́лася
Загадны лад
2-я ас. прамы́йся прамы́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прамы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамы́ю прамы́ем
2-я ас. прамы́еш прамы́еце
3-я ас. прамы́е прамы́юць
Прошлы час
м. прамы́ў прамы́лі
ж. прамы́ла
н. прамы́ла
Загадны лад
2-я ас. прамы́й прамы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамыча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамычу́ прамычы́м
2-я ас. прамычы́ш прамычыце́
3-я ас. прамычы́ць прамыча́ць
Прошлы час
м. прамыча́ў прамыча́лі
ж. прамыча́ла
н. прамыча́ла
Загадны лад
2-я ас. прамычы́ прамычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамыча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамычэ́ць

‘мыкнуць (пра карову); неразборліва прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамычу́ прамычы́м
2-я ас. прамычы́ш прамычыце́
3-я ас. прамычы́ць прамыча́ць
Прошлы час
м. прамычэ́ў прамычэ́лі
ж. прамычэ́ла
н. прамычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прамычы́ прамычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамычэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.