прамыча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамычу́ прамычы́м
2-я ас. прамычы́ш прамычыце́
3-я ас. прамычы́ць прамыча́ць
Прошлы час
м. прамыча́ў прамыча́лі
ж. прамыча́ла
н. прамыча́ла
Загадны лад
2-я ас. прамычы́ прамычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамыча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)