штукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
штукава́ны |
штукава́ная |
штукава́нае |
штукава́ныя |
| Р. |
штукава́нага |
штукава́най штукава́нае |
штукава́нага |
штукава́ных |
| Д. |
штукава́наму |
штукава́най |
штукава́наму |
штукава́ным |
| В. |
штукава́ны (неадуш.) штукава́нага (адуш.) |
штукава́ную |
штукава́нае |
штукава́ныя (неадуш.) штукава́ных (адуш.) |
| Т. |
штукава́ным |
штукава́най штукава́наю |
штукава́ным |
штукава́нымі |
| М. |
штукава́ным |
штукава́най |
штукава́ным |
штукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
штукава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
штуку́юся |
штуку́емся |
| 2-я ас. |
штуку́ешся |
штуку́ецеся |
| 3-я ас. |
штуку́ецца |
штуку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
штукава́ўся |
штукава́ліся |
| ж. |
штукава́лася |
| н. |
штукава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
штуку́йся |
штуку́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
штуку́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
штукава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
штуку́ю |
штуку́ем |
| 2-я ас. |
штуку́еш |
штуку́еце |
| 3-я ас. |
штуку́е |
штуку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
штукава́ў |
штукава́лі |
| ж. |
штукава́ла |
| н. |
штукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
штуку́й |
штуку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
штуку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штука́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штука́нт |
штука́нты |
| Р. |
штука́нта |
штука́нтаў |
| Д. |
штука́нту |
штука́нтам |
| В. |
штука́нта |
штука́нтаў |
| Т. |
штука́нтам |
штука́нтамі |
| М. |
штука́нце |
штука́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
штука́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штука́нтка |
штука́нткі |
| Р. |
штука́нткі |
штука́нтак |
| Д. |
штука́нтцы |
штука́нткам |
| В. |
штука́нтку |
штука́нтак |
| Т. |
штука́нткай штука́нткаю |
штука́нткамі |
| М. |
штука́нтцы |
штука́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
штука́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штука́р |
штукары́ |
| Р. |
штукара́ |
штукаро́ў |
| Д. |
штукару́ |
штукара́м |
| В. |
штукара́ |
штукаро́ў |
| Т. |
штукаро́м |
штукара́мі |
| М. |
штукару́ |
штукара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штука́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штука́рка |
штука́ркі |
| Р. |
штука́ркі |
штука́рак |
| Д. |
штука́рцы |
штука́ркам |
| В. |
штука́рку |
штука́рак |
| Т. |
штука́ркай штука́ркаю |
штука́ркамі |
| М. |
штука́рцы |
штука́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штука́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
штука́рскі |
штука́рская |
штука́рскае |
штука́рскія |
| Р. |
штука́рскага |
штука́рскай штука́рскае |
штука́рскага |
штука́рскіх |
| Д. |
штука́рскаму |
штука́рскай |
штука́рскаму |
штука́рскім |
| В. |
штука́рскі (неадуш.) штука́рскага (адуш.) |
штука́рскую |
штука́рскае |
штука́рскія (неадуш.) штука́рскіх (адуш.) |
| Т. |
штука́рскім |
штука́рскай штука́рскаю |
штука́рскім |
штука́рскімі |
| М. |
штука́рскім |
штука́рскай |
штука́рскім |
штука́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штука́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штука́рства |
штука́рствы |
| Р. |
штука́рства |
штука́рстваў |
| Д. |
штука́рству |
штука́рствам |
| В. |
штука́рства |
штука́рствы |
| Т. |
штука́рствам |
штука́рствамі |
| М. |
штука́рстве |
штука́рствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.