штука́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
штука́р | штукары́ | |
штукара́ | штукаро́ў | |
штукару́ | штукара́м | |
штукара́ | штукаро́ў | |
штукаро́м | штукара́мі | |
штукару́ | штукара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)