псіхафізіё́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
псіхафізіё́лаг |
псіхафізіё́лагі |
Р. |
псіхафізіё́лага |
псіхафізіё́лагаў |
Д. |
псіхафізіё́лагу |
псіхафізіё́лагам |
В. |
псіхафізіё́лага |
псіхафізіё́лагаў |
Т. |
псіхафізіё́лагам |
псіхафізіё́лагамі |
М. |
псіхафізіё́лагу |
псіхафізіё́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
псіхафі́зіка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
псіхафі́зіка |
Р. |
псіхафі́зікі |
Д. |
псіхафі́зіцы |
В. |
псіхафі́зіку |
Т. |
псіхафі́зікай псіхафі́зікаю |
М. |
псіхафі́зіцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхафізі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
псіхафізі́чна |
- |
- |
псіхафізі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
псіхафізі́чны |
псіхафізі́чная |
псіхафізі́чнае |
псіхафізі́чныя |
Р. |
псіхафізі́чнага |
псіхафізі́чнай псіхафізі́чнае |
псіхафізі́чнага |
псіхафізі́чных |
Д. |
псіхафізі́чнаму |
псіхафізі́чнай |
псіхафізі́чнаму |
псіхафізі́чным |
В. |
псіхафізі́чны (неадуш.) псіхафізі́чнага (адуш.) |
псіхафізі́чную |
псіхафізі́чнае |
псіхафізі́чныя (неадуш.) псіхафізі́чных (адуш.) |
Т. |
псіхафізі́чным |
псіхафізі́чнай псіхафізі́чнаю |
псіхафізі́чным |
псіхафізі́чнымі |
М. |
псіхафізі́чным |
псіхафізі́чнай |
псіхафізі́чным |
псіхафізі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхафізіялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
псіхафізіялагі́чны |
псіхафізіялагі́чная |
псіхафізіялагі́чнае |
псіхафізіялагі́чныя |
Р. |
псіхафізіялагі́чнага |
псіхафізіялагі́чнай псіхафізіялагі́чнае |
псіхафізіялагі́чнага |
псіхафізіялагі́чных |
Д. |
псіхафізіялагі́чнаму |
псіхафізіялагі́чнай |
псіхафізіялагі́чнаму |
псіхафізіялагі́чным |
В. |
псіхафізіялагі́чны (неадуш.) псіхафізіялагі́чнага (адуш.) |
псіхафізіялагі́чную |
псіхафізіялагі́чнае |
псіхафізіялагі́чныя (неадуш.) псіхафізіялагі́чных (адуш.) |
Т. |
псіхафізіялагі́чным |
псіхафізіялагі́чнай псіхафізіялагі́чнаю |
псіхафізіялагі́чным |
псіхафізіялагі́чнымі |
М. |
псіхафізіялагі́чным |
псіхафізіялагі́чнай |
псіхафізіялагі́чным |
псіхафізіялагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхафізіяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
псіхафізіяло́гія |
Р. |
псіхафізіяло́гіі |
Д. |
псіхафізіяло́гіі |
В. |
псіхафізіяло́гію |
Т. |
псіхафізіяло́гіяй псіхафізіяло́гіяю |
М. |
псіхафізіяло́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхахірургі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
псіхахірургі́чны |
псіхахірургі́чная |
псіхахірургі́чнае |
псіхахірургі́чныя |
Р. |
псіхахірургі́чнага |
псіхахірургі́чнай псіхахірургі́чнае |
псіхахірургі́чнага |
псіхахірургі́чных |
Д. |
псіхахірургі́чнаму |
псіхахірургі́чнай |
псіхахірургі́чнаму |
псіхахірургі́чным |
В. |
псіхахірургі́чны (неадуш.) псіхахірургі́чнага (адуш.) |
псіхахірургі́чную |
псіхахірургі́чнае |
псіхахірургі́чныя (неадуш.) псіхахірургі́чных (адуш.) |
Т. |
псіхахірургі́чным |
псіхахірургі́чнай псіхахірургі́чнаю |
псіхахірургі́чным |
псіхахірургі́чнымі |
М. |
псіхахірургі́чным |
псіхахірургі́чнай |
псіхахірургі́чным |
псіхахірургі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
псіхахірургі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
псіхахірургі́я |
Р. |
псіхахірургі́і |
Д. |
псіхахірургі́і |
В. |
псіхахірургі́ю |
Т. |
псіхахірургі́яй псіхахірургі́яю |
М. |
псіхахірургі́і |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
псіхаэмацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
псіхаэмацы́йна |
- |
- |