псіхафізіялагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхафізіялагі́чны псіхафізіялагі́чная псіхафізіялагі́чнае псіхафізіялагі́чныя
Р. псіхафізіялагі́чнага псіхафізіялагі́чнай
псіхафізіялагі́чнае		 псіхафізіялагі́чнага псіхафізіялагі́чных
Д. псіхафізіялагі́чнаму псіхафізіялагі́чнай псіхафізіялагі́чнаму псіхафізіялагі́чным
В. псіхафізіялагі́чны (неадуш.)
псіхафізіялагі́чнага (адуш.)		 псіхафізіялагі́чную псіхафізіялагі́чнае псіхафізіялагі́чныя (неадуш.)
псіхафізіялагі́чных (адуш.)
Т. псіхафізіялагі́чным псіхафізіялагі́чнай
псіхафізіялагі́чнаю		 псіхафізіялагі́чным псіхафізіялагі́чнымі
М. псіхафізіялагі́чным псіхафізіялагі́чнай псіхафізіялагі́чным псіхафізіялагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)