беспрыту́льны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
беспрыту́льны |
беспрыту́льныя |
Р. |
беспрыту́льнага |
беспрыту́льных |
Д. |
беспрыту́льнаму |
беспрыту́льным |
В. |
беспрыту́льнага (адуш.) |
беспрыту́льных (адуш.) |
Т. |
беспрыту́льным |
беспрыту́льнымі |
М. |
беспрыту́льным |
беспрыту́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беспрыту́льшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
беспрыту́льшчына |
Р. |
беспрыту́льшчыны |
Д. |
беспрыту́льшчыне |
В. |
беспрыту́льшчыну |
Т. |
беспрыту́льшчынай беспрыту́льшчынаю |
М. |
беспрыту́льшчыне |
Крыніцы:
piskunou2012.
беспрыцэ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беспрыцэ́льны |
беспрыцэ́льная |
беспрыцэ́льнае |
беспрыцэ́льныя |
Р. |
беспрыцэ́льнага |
беспрыцэ́льнай беспрыцэ́льнае |
беспрыцэ́льнага |
беспрыцэ́льных |
Д. |
беспрыцэ́льнаму |
беспрыцэ́льнай |
беспрыцэ́льнаму |
беспрыцэ́льным |
В. |
беспрыцэ́льны (неадуш.) беспрыцэ́льнага (адуш.) |
беспрыцэ́льную |
беспрыцэ́льнае |
беспрыцэ́льныя (неадуш.) беспрыцэ́льных (адуш.) |
Т. |
беспрыцэ́льным |
беспрыцэ́льнай беспрыцэ́льнаю |
беспрыцэ́льным |
беспрыцэ́льнымі |
М. |
беспрыцэ́льным |
беспрыцэ́льнай |
беспрыцэ́льным |
беспрыцэ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
беспрыця́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
беспрыця́мнасць |
Р. |
беспрыця́мнасці |
Д. |
беспрыця́мнасці |
В. |
беспрыця́мнасць |
Т. |
беспрыця́мнасцю |
М. |
беспрыця́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
беспрычы́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
беспрычы́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
беспрычы́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
беспрычы́ннасць |
Р. |
беспрычы́ннасці |
Д. |
беспрычы́ннасці |
В. |
беспрычы́ннасць |
Т. |
беспрычы́ннасцю |
М. |
беспрычы́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беспрычы́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беспрычы́нны |
беспрычы́нная |
беспрычы́ннае |
беспрычы́нныя |
Р. |
беспрычы́ннага |
беспрычы́ннай беспрычы́ннае |
беспрычы́ннага |
беспрычы́нных |
Д. |
беспрычы́ннаму |
беспрычы́ннай |
беспрычы́ннаму |
беспрычы́нным |
В. |
беспрычы́нны (неадуш.) беспрычы́ннага (адуш.) |
беспрычы́нную |
беспрычы́ннае |
беспрычы́нныя (неадуш.) беспрычы́нных (адуш.) |
Т. |
беспрычы́нным |
беспрычы́ннай беспрычы́ннаю |
беспрычы́нным |
беспрычы́ннымі |
М. |
беспрычы́нным |
беспрычы́ннай |
беспрычы́нным |
беспрычы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.