беспрычы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспрычы́нны беспрычы́нная беспрычы́ннае беспрычы́нныя
Р. беспрычы́ннага беспрычы́ннай
беспрычы́ннае		 беспрычы́ннага беспрычы́нных
Д. беспрычы́ннаму беспрычы́ннай беспрычы́ннаму беспрычы́нным
В. беспрычы́нны (неадуш.)
беспрычы́ннага (адуш.)		 беспрычы́нную беспрычы́ннае беспрычы́нныя (неадуш.)
беспрычы́нных (адуш.)
Т. беспрычы́нным беспрычы́ннай
беспрычы́ннаю		 беспрычы́нным беспрычы́ннымі
М. беспрычы́нным беспрычы́ннай беспрычы́нным беспрычы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)