праму́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праму́чуся |
праму́чымся |
| 2-я ас. |
праму́чышся |
праму́чыцеся |
| 3-я ас. |
праму́чыцца |
праму́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
праму́чыўся |
праму́чыліся |
| ж. |
праму́чылася |
| н. |
праму́чылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
праму́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праму́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праму́чу |
праму́чым |
| 2-я ас. |
праму́чыш |
праму́чыце |
| 3-я ас. |
праму́чыць |
праму́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
праму́чыў |
праму́чылі |
| ж. |
праму́чыла |
| н. |
праму́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праму́ч |
праму́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
праму́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамуштрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамуштрава́ны |
прамуштрава́ная |
прамуштрава́нае |
прамуштрава́ныя |
| Р. |
прамуштрава́нага |
прамуштрава́най прамуштрава́нае |
прамуштрава́нага |
прамуштрава́ных |
| Д. |
прамуштрава́наму |
прамуштрава́най |
прамуштрава́наму |
прамуштрава́ным |
| В. |
прамуштрава́ны (неадуш.) прамуштрава́нага (адуш.) |
прамуштрава́ную |
прамуштрава́нае |
прамуштрава́ныя (неадуш.) прамуштрава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́най прамуштрава́наю |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́нымі |
| М. |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́най |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамуштрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамуштрава́ны |
прамуштрава́ная |
прамуштрава́нае |
прамуштрава́ныя |
| Р. |
прамуштрава́нага |
прамуштрава́най прамуштрава́нае |
прамуштрава́нага |
прамуштрава́ных |
| Д. |
прамуштрава́наму |
прамуштрава́най |
прамуштрава́наму |
прамуштрава́ным |
| В. |
прамуштрава́ны (неадуш.) прамуштрава́нага (адуш.) |
прамуштрава́ную |
прамуштрава́нае |
прамуштрава́ныя (неадуш.) прамуштрава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́най прамуштрава́наю |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́нымі |
| М. |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́най |
прамуштрава́ным |
прамуштрава́ных |
Кароткая форма: прамуштрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамуштрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамуштру́ю |
прамуштру́ем |
| 2-я ас. |
прамуштру́еш |
прамуштру́еце |
| 3-я ас. |
прамуштру́е |
прамуштру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамуштрава́ў |
прамуштрава́лі |
| ж. |
прамуштрава́ла |
| н. |
прамуштрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамуштру́й |
прамуштру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамуштрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамфінпла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прамфінпла́н |
| Р. |
прамфінпла́на |
| Д. |
прамфінпла́ну |
| В. |
прамфінпла́н |
| Т. |
прамфінпла́нам |
| М. |
прамфінпла́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
прамча́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамча́ны |
прамча́ная |
прамча́нае |
прамча́ныя |
| Р. |
прамча́нага |
прамча́най прамча́нае |
прамча́нага |
прамча́ных |
| Д. |
прамча́наму |
прамча́най |
прамча́наму |
прамча́ным |
| В. |
прамча́ны (неадуш.) прамча́нага (адуш.) |
прамча́ную |
прамча́нае |
прамча́ныя (неадуш.) прамча́ных (адуш.) |
| Т. |
прамча́ным |
прамча́най прамча́наю |
прамча́ным |
прамча́нымі |
| М. |
прамча́ным |
прамча́най |
прамча́ным |
прамча́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прамча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамча́ны |
прамча́ная |
прамча́нае |
прамча́ныя |
| Р. |
прамча́нага |
прамча́най прамча́нае |
прамча́нага |
прамча́ных |
| Д. |
прамча́наму |
прамча́най |
прамча́наму |
прамча́ным |
| В. |
прамча́ны (неадуш.) прамча́нага (адуш.) |
прамча́ную |
прамча́нае |
прамча́ныя (неадуш.) прамча́ных (адуш.) |
| Т. |
прамча́ным |
прамча́най прамча́наю |
прамча́ным |
прамча́нымі |
| М. |
прамча́ным |
прамча́най |
прамча́ным |
прамча́ных |
Кароткая форма: прамча́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прамча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамчу́ся |
прамчы́мся |
| 2-я ас. |
прамчы́шся |
прамчыце́ся |
| 3-я ас. |
прамчы́цца |
прамча́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прамча́ўся |
прамча́ліся |
| ж. |
прамча́лася |
| н. |
прамча́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамчы́ся |
прамчы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамча́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамчу́ |
прамчы́м |
| 2-я ас. |
прамчы́ш |
прамчыце́ |
| 3-я ас. |
прамчы́ць |
прамча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прамча́ў |
прамча́лі |
| ж. |
прамча́ла |
| н. |
прамча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамчы́ |
прамчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.