праму́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́чуся праму́чымся
2-я ас. праму́чышся праму́чыцеся
3-я ас. праму́чыцца праму́чацца
Прошлы час
м. праму́чыўся праму́чыліся
ж. праму́чылася
н. праму́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час праму́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)