Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прамо́ўчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́ўчаны прамо́ўчаная прамо́ўчанае прамо́ўчаныя
Р. прамо́ўчанага прамо́ўчанай
прамо́ўчанае
прамо́ўчанага прамо́ўчаных
Д. прамо́ўчанаму прамо́ўчанай прамо́ўчанаму прамо́ўчаным
В. прамо́ўчаны (неадуш.)
прамо́ўчанага (адуш.)
прамо́ўчаную прамо́ўчанае прамо́ўчаныя (неадуш.)
прамо́ўчаных (адуш.)
Т. прамо́ўчаным прамо́ўчанай
прамо́ўчанаю
прамо́ўчаным прамо́ўчанымі
М. прамо́ўчаным прамо́ўчанай прамо́ўчаным прамо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прамо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́ўчаны прамо́ўчаная прамо́ўчанае прамо́ўчаныя
Р. прамо́ўчанага прамо́ўчанай
прамо́ўчанае
прамо́ўчанага прамо́ўчаных
Д. прамо́ўчанаму прамо́ўчанай прамо́ўчанаму прамо́ўчаным
В. прамо́ўчаны (неадуш.)
прамо́ўчанага (адуш.)
прамо́ўчаную прамо́ўчанае прамо́ўчаныя (неадуш.)
прамо́ўчаных (адуш.)
Т. прамо́ўчаным прамо́ўчанай
прамо́ўчанаю
прамо́ўчаным прамо́ўчанымі
М. прамо́ўчаным прамо́ўчанай прамо́ўчаным прамо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прамо́ўчаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамо́ўчу прамо́ўчым
2-я ас. прамо́ўчыш прамо́ўчыце
3-я ас. прамо́ўчыць прамо́ўчаць
Прошлы час
м. прамо́ўчаў прамо́ўчалі
ж. прамо́ўчала
н. прамо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. прамо́ўч прамо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамо́ўчаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прамо́ўчваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамо́ўчваю прамо́ўчваем
2-я ас. прамо́ўчваеш прамо́ўчваеце
3-я ас. прамо́ўчвае прамо́ўчваюць
Прошлы час
м. прамо́ўчваў прамо́ўчвалі
ж. прамо́ўчвала
н. прамо́ўчвала
Загадны лад
2-я ас. прамо́ўчвай прамо́ўчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамо́ўчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прамо́ўчка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прамо́ўчка
Р. прамо́ўчкі
Д. прамо́ўчцы
В. прамо́ўчку
Т. прамо́ўчкай
прамо́ўчкаю
М. прамо́ўчцы

Крыніцы: piskunou2012.

прамо́ўшн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамо́ўшн
Р. прамо́ўшну
Д. прамо́ўшну
В. прамо́ўшн
Т. прамо́ўшнам
М. прамо́ўшне

Крыніцы: sbm2012.

прамо́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прамо́цыя
Р. прамо́цыі
Д. прамо́цыі
В. прамо́цыю
Т. прамо́цыяй
прамо́цыяю
М. прамо́цыі

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

прамо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае
прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)
прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю
прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае
прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)
прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю
прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае
прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)
прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю
прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Кароткая форма: прамо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.