прамо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́ўчаны прамо́ўчаная прамо́ўчанае прамо́ўчаныя
Р. прамо́ўчанага прамо́ўчанай
прамо́ўчанае		 прамо́ўчанага прамо́ўчаных
Д. прамо́ўчанаму прамо́ўчанай прамо́ўчанаму прамо́ўчаным
В. прамо́ўчаны (неадуш.)
прамо́ўчанага (адуш.)		 прамо́ўчаную прамо́ўчанае прамо́ўчаныя (неадуш.)
прамо́ўчаных (адуш.)
Т. прамо́ўчаным прамо́ўчанай
прамо́ўчанаю		 прамо́ўчаным прамо́ўчанымі
М. прамо́ўчаным прамо́ўчанай прамо́ўчаным прамо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)