прамо́ўчаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамо́ўчу прамо́ўчым
2-я ас. прамо́ўчыш прамо́ўчыце
3-я ас. прамо́ўчыць прамо́ўчаць
Прошлы час
м. прамо́ўчаў прамо́ўчалі
ж. прамо́ўчала
н. прамо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. прамо́ўч прамо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамо́ўчаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)