Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

Шалтэ́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шалтэ́ні
Р. Шалтэ́нь
Шалтэ́няў
Д. Шалтэ́ням
В. Шалтэ́ні
Т. Шалтэ́нямі
М. Шалтэ́нях

шалудзі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шалудзі́ва шалудзі́вей -

шалудзі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шалудзі́васць
Р. шалудзі́васці
Д. шалудзі́васці
В. шалудзі́васць
Т. шалудзі́васцю
М. шалудзі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шалудзі́вець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шалудзі́вею шалудзі́веем
2-я ас. шалудзі́вееш шалудзі́вееце
3-я ас. шалудзі́вее шалудзі́веюць
Прошлы час
м. шалудзі́веў шалудзі́велі
ж. шалудзі́вела
н. шалудзі́вела

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шалудзі́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалудзі́віца шалудзі́віцы
Р. шалудзі́віцы шалудзі́віц
Д. шалудзі́віцы шалудзі́віцам
В. шалудзі́віцу шалудзі́віц
Т. шалудзі́віцай
шалудзі́віцаю		 шалудзі́віцамі
М. шалудзі́віцы шалудзі́віцах

Крыніцы: piskunou2012.

шалудзі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шалудзі́вы шалудзі́вая шалудзі́вае шалудзі́выя
Р. шалудзі́вага шалудзі́вай
шалудзі́вае		 шалудзі́вага шалудзі́вых
Д. шалудзі́ваму шалудзі́вай шалудзі́ваму шалудзі́вым
В. шалудзі́вы (неадуш.)
шалудзі́вага (адуш.)		 шалудзі́вую шалудзі́вае шалудзі́выя (неадуш.)
шалудзі́вых (адуш.)
Т. шалудзі́вым шалудзі́вай
шалудзі́ваю		 шалудзі́вым шалудзі́вымі
М. шалудзі́вым шалудзі́вай шалудзі́вым шалудзі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шалудзі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалудзі́ўка шалудзі́ўкі
Р. шалудзі́ўкі шалудзі́вак
Д. шалудзі́ўцы шалудзі́ўкам
В. шалудзі́ўку шалудзі́вак
Т. шалудзі́ўкай
шалудзі́ўкаю		 шалудзі́ўкамі
М. шалудзі́ўцы шалудзі́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

шалу́дзька

‘несур'ёзны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалу́дзька шалу́дзькі
Р. шалу́дзькі шалу́дзькаў
Д. шалу́дзьцы шалу́дзькам
В. шалу́дзьку шалу́дзькаў
Т. шалу́дзькай
шалу́дзькаю		 шалу́дзькамі
М. шалу́дзьцы шалу́дзьках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

шалу́дзька

‘несур'ёзны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалу́дзька шалу́дзькі
Р. шалу́дзькі шалу́дзькаў
Д. шалу́дзьку шалу́дзькам
В. шалу́дзьку шалу́дзькаў
Т. шалу́дзькам шалу́дзькамі
М. шалу́дзьку шалу́дзьках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

шалу́дзька

‘струп’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалу́дзька шалу́дзькі
Р. шалу́дзькі шалу́дзек
Д. шалу́дзьцы шалу́дзькам
В. шалу́дзьку шалу́дзькі
Т. шалу́дзькай
шалу́дзькаю		 шалу́дзькамі
М. шалу́дзьцы шалу́дзьках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.